آشنایی با تیم بلک جک دانشگاه MIT

معرفی

تیم بلک جک MIT گروهی از دانشجویان و دانشجویان سابق دانشگاه ماساچوست و دانشجویان هاروارد و چند دانشگاه درجه یک دیگر بود که در زمینه شمارش کارت‌ها و برخی استراتژی‌های دیگر فعالیت داشت. آنها استراتژی‌هایی ساختند که به وسیله آنها، کازینوهای سراسر جهان را شکست دادند. موفقیت این تیم از سال 1979 تا انتهای قرن بیستم ادامه داشت. از آن زمان تیم‌های بلک جک زیادی با هدف شکست کازینوها کار خود را آغاز کرده‌اند.

شمارش کارت ها

بازیکن ماهر، می‌تواند در بلک جک کازینو را شکست بدهد. شمارش کارت‌ها یکی از شیوه‌های متداول در این زمینه است. استراتژی‌های دیگری نیز وجود دارد. از آن جمله شافل ترکینگ و هول کاردینگ از این جمله است. از دهه شصت، شیوه‌های متفاوتی از شمارش کارت‌ها در بلک جک مورد بحث قرار گرفت. هدف کلی این است که متوجه شوید دیلر در دست‌های بعدی چه کارت‌هایی را برای پخش کردن دارد و بر طبق ارزش آنها، شرط بندی خود را بزرگ یا کوچک کنید. همانطور که می‌دانید هدف در بازی بلک جک این است که دست شما به 21 نزدیک‌تر باشد. این بین دست شما با دست دیلر مقایسه می‌شود و اگر وضعیت بهتری داشته باشید برنده خواهید بود.

دانشجویان ام آی تی

در دهه هشتاد، دانشجویان ام آی تی، به خصوص اعضای خوابگاه Burton-Conner House روی یک شیوه شمردن کارت‌ها کار کردند. این جمع در تعطیلات بهاره راهی آتلانتیک سیتی شدند تا چیزی برای خود برنده شوند. وقتی ماه می آن سال رسید و فارغ التحصیل شدند عمدتا به راه خود رفتند. بیشتر آنها دیگر هرگز قمار نکردند. اما برخی از آنها اشتیاق خود را حفظ کردند. آنها در طی سال تحصیلی 1980 یک سری کلاس در دانشگاه برگزار کردند و علاقه‌مندان را پیدا کردند.

یکی از مسائل مشکل‌ساز این بود که در آن زمان، مدتی بود که ایالت نیوجرسی، شمارش کارت‌ها را عملی غیرقانونی معرفی کرده بود. این بین حتی کازینوها هم اعمالی متقابل انجام داده بودند. مثلا بُر زدن کارت‌ها را در دفعات زیاد، بیش از مقدار نرمال انجام می‌دادند. یا حتی از تعداد دسته‌های کارت بیشتری استفاده می‌کردند.

چهار عضو اصلی وجود داشت که یکی از مهم‌ترین اعضای آن جی.پی.ماسار نام داشت که بسیاری از اعمال این گروه، با ایده وی پیش رفتند. در دسامبر همان سال این چهار نفر راهی آتلانتیک سیتی شدند. یکی از اعضا به عنوان سرمایه‌گذار حضور داشت و 5 هزار دلار برای شرط بندی اختصاص داده بود. با این حال در مرتبه اول چندان موفق عمل نکردند.

بیل کاپلان

درمی 1980، ماسار که به عنوان آقای ام شناخته می‌شد، طی یک صحبت در خصوص بلک جک حرفه‌ای در یک رستوران چینی در کمبریج، با بیل کاپلان صحبت می‌کرد. کاپلان یک فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد در رشته MBA بود که سه سال پیش در لاس وگاس، موفقیت زیادی در بلک جک کسب کرده بود. او نیز تیمی برای بازی بلک جک داشت که در می 1980 به تازگی از هم پاشیده بود.

پس از دیدار این دو، ماسار از کاپلان خواست که اگر خواست می‌تواند برای دیدن بازی آنها به آتلانتیک سیتی بیاید. از آنجا که این پیشنهاد در زمان خوبی مطرح شد، کاپلان این پیشنهاد را پذیرفت. او امید داشت که بتواند این تیم جدید را تمرین بدهد و مدیرت کند. کاپلان خیلی زود فهمید که این تیم جدید، شامل بازیکنانی است که هرکدام شیوه متفاوت و بسیار پیچیده‌ای برای شمردن کارت‌ها دارد. اگرچه پیچیدگی شیوه شمردن کارت‌ها در بلک جک می‌تواند منجر به کم شدن شانس کازینو باشد، نتیجه کار این گروه این بود که احتمال خطا این بین بالا می‌رفت. کاپلان در راه بازگشت به کمبریج، مشکل را به اطلاع ماسار رساند.

تیم جدید

کاپلان اعلام کرد که برای ساخت یک تیم موفق، باید چیزهایی تغییر کند. باید یک سیستم واحد برای شمارش و شرط بندی وجود داشته باشد، بازیکنان به سختی تمرین کنند و بر حسب احتیاط، در کازینوهای مختلف بازی انجام شود. برخی از بازیکنان مخالف بودند. آنها علاقه‌ای به یادگیری بیشتر نداشتند. تیم جدید در اول آگوست 1980 کار خود را شروع کرد. آنها 89 هزار دلار برای شروع داشتند. ده بازیکن داشتند. پس از ده هفته بازی، مبلغ دو برابر شده بود. ساعتی 162 دلار درآورده بودند. مبلغ برد، با حساب و کتابی که از قبل داشتند مطابقت داشت. هرکدام از بازیکنان بابت این ده هفته، به ازای هر ساعت کار 80 دلار درآورده بودند.

استراتژی

آنها بازیکنانی از سایر دانشگاه‌ها هم پیدا کرده بودند. بازیکنان جدید را بررسی می‌کردند تا مطمئن شوند برای بازی مناسب هستند. اگر بودند، با اعضای جدید به صورت رایگان یک دوره تمرینی را سپری می‌کردند. دوره آموزشی بسیار سنگین بود و بازیکنان در چند مرحله به سطح گروه نزدیک می‌شدند. پس از بازی به صورت فردی در کازینو و مشخص شدن لیاقت، با بازیکنان تیم بازی می‌کردند تا سطح آنها مشخص شود.

آل فرانچسکو یکی از بازیکنان بزرگ تاریخ بلک جک است که من جمله هفت بازیکنی است که به تالار مشاهیر این بازی وارد شده است. او که خود در MIT درس خوانده بود، تیمی برای بازی بلک جک پیش از تیم مورد اشاره ساخته بود. کتابی توسط یکی از اعضای اولیه این گروه به نام کن آستون به رشته تحریر درآمده بود که Million Dollar Blackjack نام داشت. این کتاب، چیزی بود که بیش از هر چیزی کاپلان و ماسار را در راه ساخت یک تیم موفق یاری کرد.

ادامه دهه هشتاد

آنها بازی را طی دهه هشتاد ادامه دادند. در سال 1984 به 35 بازیکن رسیده بودند و مبلغی که با آن شرط بندی می‌کردند به 350 هزار دلار رسیده بود. کاپلان که از 1977 درگیر ساختن تیم و شمردن کارت‌ها بود، دیگر در آن تاریخ نمی‌توانست با خیال راحت پا به کازینوها بگذارد. کارکنان کازینوها همه‌جا مراقب او بودند. او ترجیح داد این کار را رها کرده و سراغ حوزه املاک برود. او تا یک سال بعد به عنوان سرمایه‌گذار کنار تیم بود اما دیگر کنار تیم حاضر نشد. اعضای گروه در دهه هشتاد یک کار ثابت داشتند و سرمایه‌گذارها طی این دهه تا سه برابر مبلغ سرمایه‌گذاری خود سود دریافت کردند.

92-93

به دنبال باز شدن کازینو فاکسوودز در کنتیکت، بیل کاپلان، جی پی ماسار و جان چانگ تصمیم گرفتند که روی آن سرمایه‌گذاری کنند. اینطور بازیکنان جدیدی را آماده کردند. شرکت Massachusetts Limited Partnership را در ژوئن 92 پایه‌ریزی کردند. با استفاده از متد ادوارد تورپ در شمارش کارت‌ها، آنها بیش از گذشته کسب درآمد کردند. سیستم آنها شامل سه بازیکن می‌شد: بازیکن بزرگ، کنترلر و هدف یاب. کار هدف یاب این بود که متوجه شود وضعیت بازی در کدام میز بهتر است. کنترلر شرط های کوچک می‌بست و آنها را می‌باخت و این بین هدف یاب بازی را زیر نظر می‌گرفت. وقتی همه‌چیز مهیا می‌شد، به بازیکن بزرگ سیگنال می‌دادند. او شرطی بزرگ می‌بست و برنده می‌شد.

طی دو سال بعد، این تیم به هشتاد بازیکن رسید. آنها گروه‌هایی در کمبریج، نیویورک، نیوجرسی، پنسیلوانیا، کالیفرنیا، ایلینویز و واشنگتن داشتند. آنها دائما در کازینوهای بومیان آمریکا و سایر کازینوهای آمریکا، کانادا و جزایر اطراف بازی می‌کردند. هرگز کازینویی در جهان چنین گروه هماهنگی را ندیده بود. این بین بسیاری از اعضای گروه شناسایی و دیگر اجازاه ورود پیدا نکردند. این بازیکنان با نفرات جدید جایگزین می‌شدند.

کازینوها کاراگاه‌هایی را استخدام کردند و آنها متوجه آدرس بازیکنان بن شده که عمدتا در نزدیکی کمبریج و MIT بود شدند. با بررسی دفاتر عکس دانشجویان این دانشگاه، بازیکنان بیشتری شناسایی و محروم شدند. بازیکنان اصلی کنار رفتند و دیگر فرصتی برای کار نبود. در دسامبر 1993 این گروه منحل شد.

اگرچه بازیکنان اصلی کنار رفتند، چند گروه کوچک از دانشجویان MIT تا سال 1999 به کار خود ادامه دادند و سود زیادی کسب کردند.

فیلم

فیلمی در سال 2008 با اسم 21 اکران شد. این فیلم که در آن شاهد حضور کوین اسپیسی نیز بودیم، داستان گروه بلک جک دانشجویان ام آی تی را روایت می‌کرد.