قمار و شرط بندی در تمدن‌های باستان

شاید باورش برای شما کمی مشکل باشد، اما شرط بندی و قمار یکی از سرگرمی‌های مردم از زمان دوره پارینه سنگی بوده است، دوره ای که حتی در تاریخ مستندات چندانی در مورد آن وجود ندارد. این باور وجود دارد که اولین شکل از قمار به 3 هزار سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد.

قدمت اولین بازی قماربه منطقه تاریخی در غرب آسیا برمی‌گردد که آن‌جا از تاس‌های 6 رویه برای بازی‌هایشان استفاده می‌کردند. چینی‌ها هم در قرن نهم اولین کسانی بودند که بازی با ورق را آغاز کردند. در همین احوالات ایرانیان (پارس‌ها) اولین مردمانی بودند که بازی آس ناس ( بازی با ورق‌هایی که نقش‌های آس، شاه، بی‌بی، سرباز روی آن بود) را معرفی کردند؛ پوکر فعلی شکلی ابداعی از همین بازی آس ناس است.

قمار در چین

2300 سال قبل از میلاد مسیح (در دوران سلسله شیا) زمانی بود که قماربه حرکتی فعال در چین باستان تبدیل شد. آن‌ها اولین تمدنی بودند که بازی با کارت‌ها با علائم و شماره را ابداع کردند (البته ایرانی‌ها نخستین کسانی بودند که بازی با ورق را با تصویر شاه، بی بی و سرباز را اختراع کرده بودند). چینی‌ها مبدعان بازی‌های مشهوری از جمله کنو، Wei-Qi، Mahjong و He Pai بودند.

علی رغم ممنوعیت قمار و شرط بندی درسراسر خاک کشور چین، آن‌ها در مناطقی چون هنگ کنگ و ماکائو اجازه برگزاری لاتاری‌ها و بازی‌های مشخصی را می‌دهند، اما آنچه قابل تغییر نیست، نقش اساسی چین در طول تاریخ قمار و شرط بندی بوده است.

قمار در یونان باستان

اگرچه برای قرن‌های متمادی، قمار در یونان عملی غیرقانونی تلقی شده است، مردم همچنان در آن ناحیه شرط بندی‌های زیادی انجام می‌دهند، شیر یا خط، دعوای حیوانات از جمله این شرط بندی ها است. زمانی که بازی‌های با تاس در یونان باستان رونق پیدا کرد، آن ها با 3 یا 4 تاس بازی می‌کردند.

در افسانه‌ شناسی یونان گفته میشود که از همان ابتدا قمار آغاز شده است، زمانی که زئوس، هادس و پوزیدون تصمیم گرفتند که جهان هستی را تقسیم کنند. زمانی که شرط نهایی بسته شد، نتایج اینگونه شد که آسمان ها به زئوس رسید، دریاها به پوزیدون و سرنوشت بد هادس که با عالم اموات پرونده اش بسته شد.

قمار در روم باستان

روم همیشه یکی از مشهورترین کشورها از نظرفرهنگ و تاریخ قمار بوده است، به ویژه زمانی که امپراطور آگوستوس به سلطنت رسیده بود، می‌گویند اواعتیاد سنگینی به قمار داشته است. اگرچه در دوران امپراطوری روم، قمار ممنوعیت داشت، هرساله فستیوالی با نام “کیواننالیا” برگزار می‌شد (به افتخار خدای کیوان) که در آن به همه مردان و زنان از هر طبقه ای اجازه داده می‌شد که بخورند و بنوشند و برای یک هفته کامل، قماربازی کنند.

نکته اصلی این جشنواره این بود که جای اربابان و بردگان عوض می‌شد و به بردگان اجازه داده می‌شد که روی یک میز با اربابان خود غذا بخورند و با آن‌ها قمار بازی کنند، بعضی وقت‌ها اربابان در اینجا به بردگان شخصاً خدمت می‌کردند. در این بازی‌هایی که در فستیوال سالانه برگزار می‌شد از تاس استفاده می‌شد و از آجیل و سکه به عنوان شرط (Stake) استفاده می شد.

قمار در مصر باستان

مصری‌ها هم قماربازان معروفی در طول تاریخ داشته اند. قوانین و رسوم بازی‌ها معمولاً ساده و ابتدایی بودند، به طور عمومی شامل پرتاب چوب و سنگریزه به روی زمین می‌شدند. نتایج به دست آمده از پرتاب این اشیا به روی زمین به صورت “زوج” یا “فرد” مشخص می‌شد.

این بازی در طول گذر زمان پیچیده تر شد و اشیاء بیشتری با الگوهای زیادی که خروجی‌های بیشتری به دنبال داشت مورد استفاده قرار گرفت. در قرن‌های بعد، بازی با ورق، تاس و شکل اولیه بازی‌های تخته، مانند “تخته نرد” و “سن” معرفی شد و در اواخر قرن پانزدهم بود که اروپایی‌هایی اولین شکل از لاتاری‌ها را وارد آسیا کردند.