بازی اونو (UNO)

بازی اونو (به انگلیسی: UNO) یکی از محبوب ترین بازی‌های ورق در دنیا است. این بازی ذهنی در دسته بازی‌های دورهمی قرار می‌گیرد.

معرفی بازی

بازی اونو برای نخستین بار توسط یک آرایشگر در اوهایو ابداع شد. مرل رابینز آرایشگر عاشق بازی‌های ورق بود که به همراه دوستان و خانواده اش موفق به ابداع این بازی شد.

او در سال 1971 نزدیک به 8 هزار دلار برای پرینت کردن 5 هزار کارت این بازی جمع آوری کرده بود. رابینز بعدها حق کپی رایت این بازی خود را با مبلغ 50 هزار دلار به رابرت تزاک فروخت.

رابرت تزاک پس از خرید کپی رایت بازی UNO موسسه بین المللی بازی را راه اندازی کرد که او را به یک مولتی میلیونر تبدیل کرد.
در سال 1992 این موسسه بین المللی به زیرمجموعه کمپانی بازی Mattelشد و حالا با گذشت 5 دهه از آن روزها بازی اونو (UNO) در سراسر دنیا بازی می‌شود.

قوانین بازی

قوانین بازی اونو بسیار ساده است و به راحتی می‌توانید آن را درک کنید. در حقیقت این بازی می‌تواند مناسب کودکان و نوجوانان باشد. این بازی برای کودکان بالای 7 سال توصیه شده است.

هر بازی 5 تا 10 دقیقه به طول می‌انجامد که این بازی را برای کسانی که چندان فرصت ندارد، به بازی مناسبی تبدیل کرده است. اگرچه بسیاری هستند که ساعت‌ها مشغول انجام این بازی می‌شوند.

بازی اونو با استفاده از 108 کارت از 4 دسته کارت با اعداد 0 تا 9 که 19 کارت آبی، 19 کارت سبز، 19 کارت قرمز و 19 کارت زرد هستند تشکیل می‌شود.

هر دسته کارت هشت کارت Skip، هشت کارت Draw Two، هشت کارت Reverse، 4 کارت Wild و 4 کارت Wild Draw Four را شامل می‌شود.

ورژن‌های امروزی این بازی شامل برخی کارت‌های جدید است که می‌توانید آن را بردارید و بازی را به شیوه کلاسیک آن بازی کنید.

هدف بازی: هدف این بازی است که بتوانید از تمام کارت‌هایی که در دستتان است بازی کنید و زمانی که تنها یک کارت باقی ماند، باید آن فرد داد بزند: Uno و دیگران را آگاه کند که او آخرین کارت را در دستش دارد.

انتخاب دیلر: در این بازی کسی که کارت‌هایی با بیشترین ارزش را داشته باشد، دیلر خواهد شد.

چگونه بازی کنیم؟

هر بازیکن در این بازی هفت کارت برای شروع دریافت می‌کند و بقیه کارت ها به پشت قرار می‌گیرد که یک ستون Draw را تشکیل دهد.

بالاترین کارت این ستون برداشته می‌شود تا تبدیل به یک ستون Discard یا دورانداخته شود.

اولین بازیکن باید کارتش از لحاظ رنگ، حرف یا عدد با کارت دور انداخته شده همخوانی داشته باشد. به عنوان مثال اگر کارت بازی شده 7 قرمز باشد، بازیکن بعدی باید یک کارت قرمز و یا کارت 7 از هر رنگی را بکشد.

بازیکن می‌تواند از کارت‌های Wild خود نیز استفاده کند. اگر کارتی برای بازی کردن نداشته باشد از Wild Draw Four می‌تواند استفاده کند.

اگر بازیکنی هیچ کارتی برای بازی کردن نداشته باشد، باید یک کارت دیگر از ستون Draw بردارد و سعی کند با یکی از کارت‌های خود با آن مچ شود.

اگر آن کارت هم برای او قابل مچ شددن نباشد، نوبت به نفر بعدی می‌رسد. وقتی بازیکنی یک کارت در دستش باقی بماند باید داد بزند: Uno و اگر بازیکن فراموش کند باید دو کارت از ستون Draw بردارد.

وقتی یکی از بازیکنان هیچ کارتی برایش باقی نماند، یک دست از بازی تمام می‌شود و امتیازات ثبت می‌شود و دیلر کارت های دست جدید را توزیع می‌کند.

بازیکنی که تمام کارت‌هایش را در این بازی استفاده کند، کارت‌های باقیمانده ارزش امتیازی او را مشخص می‌کنند. کارت‌های عددی به همان اندازه عددشان و کارت‌های رنگی 20 امتیاز و کارت‌های Wild 50 امتیاز دارند.

اولین بازیکنی که بتواند به امتیاز 500 برسد، برنده کل بازی خواهد بود.