شرط های اشتباه در پوکر چطور رخ می دهد؟

در سلسله مطالب آموزش پوکر مجله بخت و اقبال، نکات و ریزه کاری های پوکر را خواهیم گفت.

انتخاب بهترین میزان شرط ها در پوکر فاکتوری است که بازیکنان خوب پوکر را از دیگران جدا می کند. بهترین بهترین ها در هر شرایطی بهترین شرط ها را انتخاب می کنند که باعث می شود هر موقع که خواستند فولد کنند و هر موقع که خواستند، بیشترین بهره برداری را داشته باشند.

این ویدیو، مثالی از عدم انتخاب میزان شرط مناسب از سوی یک بازیکن است که در نهایت منجر به ضرر مالی او هم می شود:

شرح ویدیو:

اینجا با گرفتن 7 دل و 4 پیک، دست بسیار بدی در شرط اجباری بزرگ داریم، و وقتی نوبت به ما می رسد، کاری دیگری غیر از چک کردن و انتظار دیدن فلاپ نمی توانیم انجام دهیم.

وقتی فلاپ را می بینیم و می فهمیم تریپ کرده ایم و شرط اجباری کوچک بت می کند، کال کردن و انتظار اقدامات آسیب پذیر کشیدن از سایر بازیکنان، تصمیم عاقلانه ای به نظر می رسد. در ویدیو می بینیم که بازیکن کال می کند که اگر ما هم بودیم، همین کار را می کردیم، ولی در این مرحله دلیلی برای افزایش وجود ندارد، با این حال، اگر در این مرحله افزایش دهیم، احتمالا بقیه بازیکنان فولد می کنند. با این حال، به نظر می رسد بازی کوچک، انتخاب بهتری است.

در ترن یک 3 رو می شود، ولی واقعا لازم است اغلب چک ریز کنیم تا پات بزرگ تری ساخته شود. نباید از ساخته شدن دست هایی مثل فلاش از سوی رقبا بترسید، چون احتمال ساخت چنین دست هایی بالا نیست و ما هم به خاطر در اختیار داشت 7 دل، چنین فلاش هایی را بلاک می کنیم (راه ساخته شدن شان را می بندیم). در نتیجه در نهایت تصمیم بهتر این است که شرط ببندیم.

در ادامه، ویژگی های شخصیتی و بازی نفراتی که هنوز فولد نکرده اند، بررسی می شود و به این نتیجه رسیده می شود که بازیکن مورد نظر یک بازیکن تفننی است. بازیکنی که در خیلی دست ها حاضر است و کاملا منفعلانه بازی می کند. در نتیجه تمام ویژگی های یک بازیکن تفننی را دارد و در نتیجه طیف دست های بسیاری در اختیار خواهد داشت. این بازیکنان می توانند هر چیزی از آس جفت تا جفت 2 داشته باشند. از این رو، تصمیم بهتر این است که اینجا، چک ریز کنیم.

در هر صورت، وقتی ریور کارتی که برای کوادز لازم داریم در اختیارمان می گذارد، شانس آخری داریم که بتوانیم بیشترین سود را به جیب بزنیم. در نتیجه تصمیم می گیریم در ریور، پات را OverBet (شرط بزرگتر از اندازه پات) کنیم که ایده بدی نیست. با این حال، بهترین تصمیم در این مورد می توانست آل این کردن باشد. چرا؟ چون بازیکنان تفننی دست های بزرگ شان مثل فلاش، استریت یا فول هاوس را هیچ وقت به هیچ قیمتی فولد نمی کنند. این بازیکنان حاضرند حتی هزینه تخصیل دانشگاه شان را هم روی چنین دست هایی قمار کنند. این بازیکنان چه برای دست های کوچک و چه دست های بزرگ، فولد نمی کنند. این ها بازیکنان بدی هستند که با هر دست خوبی، وسوسه می شوند تا کال کنند.

از این رو، در چنین موقعیت هایی، رقیب به احتمال بالا فول هاوس در اختیار دارد و ما یک Blank Check برای استک آنها در اختیار داریم. در این موقعیت ها و با توجه به روبرویی با بازیکنی تفننی، بهتر است آل این کنید و همه چیپ هایتان را وسط میز بگذارید.

بازیکن کارت هایش را رو می کند و مشخص می شود حدس مان درست بوده و او با داشتن یک 10، با سه تا 4 روی میز، فول هاوس کرده و پولش را می بازد.

اگر می خواهید از پوکر سود کنید، باید بیشترین استفاده را از دست های بزرگ تان ببرید. اگر بازیکنانی که برای تفنن بازی می کنند در چنین موقعیت هایی پولی برایشان بماند، اشتباه شما بوده است.

نرخ برد میانگین برای بهترین پوکربازان در این سال ها 10 شرط بزرگ از هر 100 دست یا حتی 5 شرط بزرگ از هر 100 دست بوده است. برای همین است که نباید در چنین موقعیت هایی اگر دنبال بیشترین سود هستید، فرصت را از دست دهید.

یادتان باشد برای بلندمدت پوکر بازی می کنیم. پول های کمی که در چنین موقعیت هایی از دست می دهیم، در بلندمدت، عدد بزرگی خواهد شد حتی اگر تنها 40 سنت باشد. اینکه بعضی از بازیکنان نرخ برد بالایی دارند، به خاطر نادیده نگرفتن جزئیات بازی از طرف شان است. آنها در تک تک بازی ها، تا آخرین پنی باقی مانده در استک را مال خود می کنند.