نام گذاری «لندن استادیوم» به خاطر کاهش ضرر؛ برندهای شرط بندی، سیگار و نوشدنی الکلی اجازه شرکت در مزایده را ندارند!

ورزشگاه لندن، برای المپیک 2012 آماده شد و در آن تورنمنت، میزبان افتتاحیه و اختتامیه المپیک بود. برای ساخت این استادیوم 486 میلیون پوند هزینه شده بود که باعث می‌شود به عنوان یکی از گران‌ترین استادیوم‌های جهان به شمار برود. پس از المپیک، این استادیوم به باشگاه وست هم سپرده شد و قرارداد بی‌مابین به صورت اقساط 99 ساله بود. اگرچه در مجموع هواداران باشگاه چندان این استادیوم را دوست ندارند و به خصوص با وجود پیست دو و میدانی در اطراف آن، شبیه به سایر ورزشگاه‌های انگلیسی نیست.

شرکت توسعه اماکن ورزشی لندن LLDC (نماینده شهرداری لندن و اتحادیه فوتبال انگلستان) که هنوز مالک استادیوم در نظر گرفته می‌شود، تصمیم گرفته نام این استادیوم را به صورت مزایده به یک برند بسپارد تا به نوعی ضرر 25 میلیون پوندی سالیانه خود در زمین حفظ و نگه‌داری این ورزشگاه را کاور کند. با این حال، در شرایطی که اسپانسر پیراهن وست هم یک برند شرط بندی به نام Betway است، LLDC این اجازه که هرگونه پیشنهاد از سوی برندهای شرط بندی، سیگار و نوشیدنی‌های الکلی مورد قبول واقع شود را نمی‌دهد. گفتنی است قرارداد بتوی با وست هم شش ساله و سالیانه 10 میلیون پوند است. از سوی دیگر اخیرا اتحادیه فوتبال انگلستان قرارداد سالیانه 4 میلیون پوندی خود را لدبروکس که یک برند شرط بندی دیگر است را با توجه به انتقادهایی که از حضور بیش از اندازه برندهای شرط بندی در این ورزش بود، فسخ کرده است. گفتنی است انتظار می‌رود چیزی حدود 3 میلیون پوند در سال بابت این محدودیت از دست برود. استادیوم تیم‌های هادرزفیلد و استوک سیتی در انگلیس، به نام یک سایت شرط بندی نام‌گذاری شده‌اند.

کرن بردی نایب رئیس باشگاه وست هم قرار است در زمینه پیدا کردن اسپانسر کمک کند. پیش از این دو تلاش نافرجام در زمینه پیدا کردن اسپانسر نام این استادیوم که سالیانه مبلغ زیادی خرج روی دست مالیات‌دهندگان می‌گذارد صورت گرفته بود.