شنای هنری یک رشته المپیکی در توکیو 2020 که فقط زنان در آن بایکدیگر به رقابت می‌پردازند. این رشته ورزشی ترکیبی از حرکات کاملا فنی، تقارن، رقص، هنر و قدرت است.
بررسی اجمالی
در یک استخر با عمق حداقل سه متر، عرض 20 متر و طول 25 متر، هر تیم یک روال کاملا مشخص از حرکات را انجام می‌دهند. آن‌ها باید در یک ست پنج حرکت مشخص شده را انجام دهند. زمان هر ست 2 دقیقه و 50 ثانیه است. همچنین یک روتین آزاد به مدت 3 تا 4 دقیقه دارند. در این مسابقات معمولا موسیقی پخش می‌شود. عملکرد تیم‌ها براساس تقارن، دشواری، تکنیک و تنظیم رقص رده‌بندی می‌شود.
ورزشکاران لباس‌های شنایی تزئین شده زیبا و آرایش ضد آب دارند. آن‌ها اغلب برنامه‌های رقص را اجرا می‌کنند. و با استفاده موسیقی منحصر به فرد کشورشان، منظره‌ای زیبا و متمایز ایجاد می‌کنند.
برنامه مسابقات شنای هنری
دوئت (دو نفره زنان)
تیمی (زنان)
ماهیت این ورزش
ورزش شنای هنری ترکیبی از هنرمندی و ورزشکاری است.
شنای هنری در بازی‌های 1984 لس آنجلس به رشته‌های المپیکی افزوده شد. از آن زمان، آیین نامه‌های این ورزش چندین بار تغییر کرده است. در ابتدا، این ورزش از دو رویداد تشکیل شده بود. یک مسابقه انفرادی و یک مسابقه به صورت دو نفره. در مسابقات آتلانتا 1996 فقط یک رویداد تیمی با هشت ورزشکار برگزار شد. سپس در المپیک سیدنی 2000 رویداد دو نفره نیز به رقابتی برگشت. در المپیک‌های بعدی هم مسابقات دو نفره و هم تیمی برگزار شد.
نحوه امتیاز دهی در شنای هنری
امتیازدهی به ورزشکاران این رشته به وسیله سه هیئت انجام می‌شود که در هر هیئت 5 داور وجود دارد. یک هئیت داوران، به کارهای فنی ورزشکاران امتیاز می‌دهد. در حالی که گروه دیگر به رقص، استفاده از موسیقی، همگام سازی، دشواری و ارائه حرکت امتیاز می‌دهند. و گروه سوم نیز پنج حرکت از پیش تعیین شده امتیاز می‌دهد.
در بخش آزاد، نیز هیئت داوری اول به همگام سازی و دشواری حرکات ورزشکاران امتیاز می‌دهند. در حالی که گروه دوم به رقص، تفسیر موسیقی و ارائه حرکات امتیاز می‌دهند. گروه سوم نیز به دشواری حرکات امتیاز می‌دهند.
زمان بیشتری به ورزشکاران در بخش آزاد داده شده که این باعث آزادی بیشتر در حرکات رقص می‌شود. با این وجود آن‌ها باید سطح بالای از قدرت را در هنرمندی و رقص داشته باشند. مسلما این کار دشوارتر از روال فنی است.
تکنیک‌های شنای هنری
بازیکنان از تکنیک‌هایی مانند اسکالینگ استفاده می‌کنند، که در آن دست‌های خود را در آب حرکت می‌دهند تا موقعیت خود را حفظ کنند یا حرکت نمایند. و در حرکت کیک اگباتر، که در آن همین حرکت را با پاهای خود انجام می‌دهند تا خود را از آب بیرون بکشند. آن‌ها در هنگام انجام این حرکت از انرژی زیادی برای بالا رفتن از سطح استفاده می‌کنند. تکنیک دیگری نیز در شنای هنری استفاده می‌شود که، شناگران را قادر می‌سازد تا آب را زیر و رو کنند تا فقط نیمه پایینی بدن آن‌ها قابل مشاهده باشد.
نیاز کلیدی برای ورزشکاران این است که بتوانند سرشان را برای مدتی زیر آب نگه دارند تا حرکات را انجام دهند. برخی از ورزشکاران می‌توانند بیش از 30 ثانیه در حالی که نفس خود را حفظ می‌کنند تکنیک‌های پا را انجام می‌دهند.
با این حال عملکردها باید از نظر فنی دقیق باشند. اگر حرکات هماهنگی دقیقی بایکدیگر نداشته باشند، ممکن است ورزشکاران امتیاز کمتری را دریافت کنند. برای امتیاز دهی به جزئیات کوچکی مانند موقعیت کشیده نوک انگشتان دست و پا توجه می‌شود.
چشم‌انداز بازی‌های توکیو 2020
رشته ورزشی شنا هنری یک رشته همیشه در حال پیشرفت است.
شنای هنری در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن 20 از شنای زینتی و حرکات نمایشی به وجود آمد. اولین بار مردان در این رشته بایکدیگر رقابت می‌کردند. اما بعد از اینکه آنت کلرمن استرالیایی در یک مخزن شیشه‌ای در هیپودرم نیویورک در سال 1970 یک نمایش اجرا کرد، باعث شد شنا هنری به یک ورزش بیشتر زنانه تبدیل شود.
هنگامی که برای اولین بار در سال 1984 لس انجلس این بازی به المپیک افزوده شد. داوران به صورت سختگیرانه‌تری بر روی تکنیک‌های طراحی رقص، حرکات نرم و جذاب متمرکز شدند. در سیدنی 2000، شیرجه‌ها و حرکات دینامیک بیشتر شدند. و در ادامه حرکات پیچشی و … به جاذبه‌های اصلی این رشته ورزشی تبدیل شدند.
در حال حاضر هر جنبه از حرکات شناگران مورد توجه قرار می‌گیرد. از پاشیدن آب توسط شناگران تا حرکت حلقه‌ها با دست برای امتیاز بررسی می‌شوند.
تفاوت سبک رقص‌ها در ملل مختلف باعث شده که کشورهای مختلف در این رشته برجسته شوند. ایالات متحده و کانادا هنگامی که این رشته برای اولین بار در برنامه المپیک قرار گرفت، کشورهای برتر بودند. اما کشورهای اروپایی از جمله روسیه، اسپانیا، فرانسه و اوکراین اکنون جزء کشورهای هستند که در این رشته بایکدیگر برای کسب مدال طلا رقابت می‌کنند. ورزشکاران آسیایی نیز موفق بوده‌اند و چین اخیرا به عنوان یک کشور پیشرو به ژاپن پیوسته است.
نکات برجسته
شناگران رشته شنای هنری چگونه موهای خود را طول مسابقات پرتحرک مرتب نگه می‌دارند؟
آن‌ها موهای خود را با ژلاتین محکم می‌کنند. ژلاتین، ماده‌ای که در محصولات غذایی مانند ژله استفاده می‌شود و در دمای بالای 40 درجه سانتیگراد ذوب می‌شود. شناگران این ماده را در آب گرم می‌کنند و با آن موهای خود را حالت می‌دهند و پنج تا ده دقیقه صبر می‌کنند تا سفت شود. سپس موهای آن‌ها حتی در پیچیده‌ترین حرکات هم در جای خود باقی می‌ماند.
دیدگاهتان را بنویسید