مصاحبه تحریکی (Motivational Interviewing) یک روش معتبر در روان درمانی است که برای افزایش انگیزه و آمادگی افراد برای تغییر رفتارهای مخرب به کار میرود. در راهنمای ترک اعتیاد به قمار، مصاحبه تحریکی به عنوان یک روش درمانی معرفی شده است که به فرد کمک میکند تا تردید برای ترک اعتباد به قمار را به انگیزه و ارادهی لازم برای ترک این عادت تبدیل کنند. این روش با استفاده از مهارتهای مثل توجه و تأمل، افراد را به خودآگاهی و تصمیمگیری درباره تغییر رفتارشان ترغیب میکند.
مثالی از یک مصاحبه تحریکی
مصاحبه تحریکی معمولاً به صورت یک روند مستمر و پویا صورت میگیرد و به سبک مکالمهای طراحی میشود که افراد را به تعامل و مشارکت فعال ترغیب کند. در ادامه یک جلسه مصاحبه تحریکی برای درمان اعتیاد به شرطبندی طراحی شده است:
مصاحبهگر: سلام، ممکنه یکم در مورد تجربتون از شرطبندی صحبت کنیم؟
بیمار: بله، البته.
مصاحبهگر: ببینید، میدونم که برای شما ممکنه سخت باشه تا در مورد این موضوع با کسی صحبت کنید، اما مطمئن باشید که این یک مرحلهی مهم برای شروع به تغییره. آیا میتونید کمی درباره اون لحظههایی که به شرطبندی تمایل دارید صحبت کنیم؟
بیمار: فکر میکنم وقتی که فشار زیادی روم هست و دنبال راهی برای استراحت و تخلیه این فشار هستم، شروع به قمار میکنم.
مصاحبهگر: فهمیدم. حتما فشار روانی زیادی رو تحمل میکنید. حالا فکر میکنید چه چیزهایی ممکنه به شما کمک کنه تا با این فشارها بهتر برخورد کنید؟
بیمار: شاید اگه یه جا دیگه برای تفریح پیدا کنم. یا شاید با کسی صحبت کنم که مشکلاتم رو میفهمه.
مصاحبهگر: درسته، به نظر مییاد دنبال راهحلهایی برای مدیریت استرس هستید. این ایدهها قطعاً خوبه. حالا فکر میکنید چه تغییرات کوچکی میتونید انجام بدید تا این ایدهها رو در زندگیتون اجرا کنید؟
اینجا یک نمونه ساده از مصاحبه تحریکی است که افراد را به فکر کردن درباره تغییرات ممکن در زندگیشان تشویق میکند و انگیزهی آنها را برای ایجاد تغییرات مثبت تقویت میکند.
تاثیر روشهای روان درمانی
استفاده از مصاحبه تحریکی در روان درمانی و تأثیرات آن میتواند بستگی به عوامل مختلفی داشته باشد، از جمله شدت مشکلات روانی فرد، تعهد به فرآیند درمان و همکاری فرد با رواندرمانگر، مهارتهای رواندرمانگر و روشهایی که او استفاده میکند، و نیز عوامل محیطی و اجتماعی.
در بسیاری از موارد، تأثیر مثبت مصاحبه تحریکی ممکن است در زمان کوتاه پایدار باشد، ولی برای حفظ این تأثیرها باید برنامههای درمانی مستمر و متناسب با نیازهای فرد در نظر گرفته شود.
به طور کلی، مصاحبه تحریکی میتواند به عنوان یکی از ابزارهای موثر در روان درمانی مورد استفاده قرار گیرد، اما در هر صورت، نیاز به بررسی و پیگیری مستمر توسط یک متخصص رواندرمانی و تطبیق برنامههای درمانی با نیازهای فردی و موقعیتهایش وجود دارد.
نتیجه گیری
مصاحبه تحریکی در روان درمانی یک روش ارتباطی است که به منظور استفاده از تنشها و فشارهای موجود درون یا برون فرد، به منظور ایجاد تحول و تغییر در روان فرد به کار میرود. این نوع مصاحبه بر اساس اصول روان درمانی مختلفی مانند روشهای رفتارگرا، رواندرمانی فشردهمدت یا رواندرمانی گروهی انجام میشود.
هدف اصلی از مصاحبه تحریکی در روان درمانی، تحلیل و درک عمیقتر از رفتارها، افکار، و احساسات فرد است. مصاحبه تحریکی میتواند به فرد کمک کند تا الگوهای ناپسند رفتاری یا احساسی خود را شناسایی کرده و راههای موثری برای مدیریت و تغییر آنها را پیدا کند.
این نوع مصاحبه ممکن است به وسیله سوالات تحریکی و پرسشهایی که به منظور فعال کردن تفکر و احساسات عمیق فرد هستند، انجام شود. این سوالات معمولاً به منظور محدود کردن دامنهی فکری فرد نیستند، بلکه به منظور باز کردن فکر او به تجربیات و احساسات خود هست تا بتواند آنها را درک کند و با آنها کار کند.
دیدگاهتان را بنویسید