راهنمای پیش بینی بسکتبال؛ تنکینگ یا باختن از عمد چیست؟

پیش بینی بسکتبال محبوبیت و ارزش زیادی دارد. راجع به ورزشی صحبت می‌کنیم که شانس در نتایج آن نقش کمی ایفا می‌کند و مهارت حرف اول را می‌زند. نقش آمار در پیش بینی بسکتبال را بررسی کردیم و به آمارهای متفاوت پرداختیم. همینطور با مفاهیمی مانند Floor Impact که تجمیعی از آمارهاست و درفت در NBA آشنا شدید. به نقش خطا در نتایج و ترس در شرط بندی پرداختیم. حالا سراغ یکی دیگر از مفاهیم بسکتبال یعنی تنکینگ خواهیم رفت.

تنکینگ در NBA

تنکینگ باختن از قصد است. چند دلیل وجود دارد که ممکن است تیمی از قصد در مسابقات NBA شکست بخورد. مسئله این است که سه مفهوم در ورزش آمریکاست که در خارج از آن چندان جایگاهی ندارد. اول پلی آف قهرمانی، دوم درفت و سوم سقوط نکردن است. تیم‌ها اگر شانسی برای رسیدن به پلی آف نداشته باشند، ممکن است در هفته‌های آخر مسابقات را جدی نگیرند. اگر در جایگاه پایینتری در جدول فصل عادی NBA قرار بگیرند، شانس برداشتن پیک‌های بالا را در درفت خواهند داشت. به همین دو دلیل گاهی نتایج به شکلی رقم می‌خورد که مشخصا تمام قدرت تیم بازنده در زمین دیده نشده است.

با این حال این بین گاهی سوالی پیش می‌آید: دلیل باخت تیم‌ها در شرایط ذکر شده تنکینگ است یا بازسازی؟ به هر حال ممکن است در صورت هدر رفتن شانس رسیدن به پلی آف، تیمی سعی کند از بازی‌های باقی مانده به عنوان پیش‌فصل استفاده کند. به جوان‌ترها بازی دهد، بازیکنان اصلی را به استراحت بفرستد یا حتی استراتژی‌های جدید را بیازماید. در این شرایط نیز شانس تیم مورداشاره برای بردن مسابقات آتی کاهش پیدا می‌کند. یک حالت دیگر از بازسازی نیز زمانی است که سن بازیکنان یک تیم بالا رفته است. تصمیم بر این می‌شود که بیشتر به جوان‌ها بازی داده شود. این مسئله ممکن است حتی پیش از آن رخ دهد که تیم شانس خود را روی کاغذ برای رسیدن به پلی آف از دست بدهد.

گاهی تیم‌ها بازیکنان باتجربه خود را با شانسِ درفت تیم‌های دیگر مبادله می‌کنند. گاهی هم بابت فروش این بازیکنان پول دریافت می‌کنند و اینطور برای خرید بازیکنان دیگر اقدام می‌کنند. این هم تقریبا شبیه به تنکینگ است. به قیمت آینده بهتر، در کوتاه‌مدت حساسیت خود به شکست را کاهش می‌دهید. فراموش نکنید که این اتفاق در ورزش آمریکا و رشته‌ای مانند بسکتبال ممکن است. چون اینجا خبری از سقوط به دسته پایین‌تر نیست.

سابقه تاریخی

تنکینگ موضوع جدیدی نیست. در فصل 1984، هیوستون راکتس تنها 29 برد به دست آورد. در درفت سال بعد، بالاترین شانس را داشتند و می‌توانستند پیک یک را بردارند. از همین فرصت استفاده کردند و حکیم اولاجوان را در درفت برداشتند. او تیم آنها را به تیم بهتری بدل کرد، در هر 82 مسابقه به عنوان استارتر حاضر شد و حتی در پایان فصل اول خود به عنوان روکی (تازه‌کار) به تیم All Star رسید. یک دهه بعد، هیوستون دو بار پیاپی به فینال NBA رسید، هر دو مرتبه اولاجوان MVP شد و هر دو بار آنها قهرمان شدند.

این تولدِ تنکینگ بود. از آن زمان بارها مورد استفاده قرار گرفته است. تغییراتی نیز در جهت کامل‌کردن این شیوه برداشته شده است. اینطور تیم‌های زیادی موفق به جذب بازیکنان بزرگ اما جوان شده‌اند. کلیولند در سال 2003، با همین شیوه موفق به جذب لبران جیمز شد. سال 2006، مینه‌سوتا به همین شیوه برندون روی را جذب کرد. در سال 2007 هم جف گرین با چنین شرایطی راهی بوستون شد. در سال‌های اخیر نیز سونی‌سیکسرز با مدیریت سم هینکی و با شیوه پیچیده‌تری از همین استراتژی توانست جوئل امبید، جاهلیل اوافور، بن سیمونز و مارکل فولتز را جذب کرد.

نشانه‌های تنکینگ

اولین نشانه، تفاوت معنی‌دار نتایج از فوریه به بعد است. به جدول زیر دقت کنید. این مربوط به فصل 18-2017 است. این دو تیم دست به تنکینگ زدند.

تیم	درصد برد تا انتهای ژانویه	درصد برد از ابتدای فوریه تا انتهای فصل
ممفیس	31%	15.4%
فینیکس	30.5%	13%

نشانه دوم، اشتباهات عجیب یا بدشانسی‌های باورنکردنی است. مثلا در مورد سونی‌سیکسرز، اوکافور و امبید با مصدومیت‌هایی طولانی‌مدت روبرو شدند. مربی براون نیز این بین گزینه‌های جانشین مناسبی نداشت. در مورد تیمبروولوز در فصل 06-2005 آنها برای مدتی کمتر به کوین گارنت بازی دادند. به جای او به مارک مدسن بازی می‌دادند که آمار شوت بسیار بدی داشت.

نشانه‌های نبود تنکینگ

گاهی تنها با یک تیم بد روبرو هستیم. عملکرد تیم افت نکرده است. به طور کل کیفیت تیم پایین است. مثلا نتس در دهه 2010 تیمی بود که وضعیت بدی داشت. طی فصل 15-16 تیم بیست و هشتم NBA بودند. فصل قبل نیز وضعیت خیلی بهتری نداشتند. آنها با پایین آوردن سقف دستمزد تیم خود در سال‌های پیش و انتخاب‌های بد در درفت، به جایی رسیدند که نقطه بدون بازگشت بود.

گاهی نیز واقعا تیم در مسیر سازندگی قرار دارد. می‌بازند اما مشخص است که هدف تنکینگ نیست. البته چنین مسئله‌ای احتمال کمی دارد. می‌بینید که مربی دست از بازی دادن به بازیکن با سن بالا برداشته، از ترکیب چرخشی استفاده می‌کند یا حتی سیستمی جدید را به کار بسته است. از روحیه تیم در این وضعیت نیز می‌توان متوجه شد. اینکه آیا بازیکنان با تمام وجود از خود جنگندگی نشان می‌دهند یا خیر.

تنکینگ و شرط بندی

پیشتر در خصوص نقش انگیزه تیم‌ها از حضور در مسابقات صحبت کرده بودیم. ممکن است با تیمی روبرو باشید که بازیکنان خوبی دارد. در قیاس با تیم حریف نیز سابقه بهتری داشته باشد. اما برای باختن به زمین بیاید. انگیزه‌ای از خود نشان ندهد و جنگدنگی به کار نبندد. این مسئله می‌تواند در نتیجه مسابقه نقش چشمگیری داشته باشد. در واقع به این شکل، آندرداگ بتواند به راحتی فیووریت را شکست دهد یا حتی مجموع امتیازات آنقدرها بالا نرود که سایت شرط بندی حدس می‌زد.