هر دو جنبه مهم در اختیار داشتن جفت آس در پوکر را بشناسید

سلسله مطالب آموزش پوکر مجله بخت و اقبال: انواع استراتژی پوکر – انواع تاکتیک پوکر

در این مطلب می خواهیم به نقل از لی جونز، در مورد یک دست پوکر و یک درس خیلی مهم در آن با شما صحبت کنیم:

در یکی از بازی های تگزاس هولدم همیشگی نامحدود $2/$1 با 400 دلار وارد شدم. در این ورژن از پوکر تازه وارد بودم و آن سال تنها چند دست بازی کرده بودم و خب کسی را هم نمی شناختم. بازیکنی که در موقعیت میانی قرار داشت، با 700 دلار استک و شرط 12 دلاری شروع کرده بود و شرط کوچک فولد کرده بود که به کارت هایم نگاه کردم که به قول اندرو نیمه، بهترین دست پوکر ممکن نصیبم شده بود: 2 تا آس سیاه.

معمولا در چنین موقعیت هایی 3 شرط اولیه ام (وقتی خارج از موقعیت باشم)، چهار برابر شرط اولیه است و از این رو عدد مناسبم در این دست بین 48 تا 50 دلار بود. چون 50 زیادی رند است و داد می زند دست قدرتمندی دارم، بهتر است با 45 یا 55 شروع کنم. در نهایت 40 دلار شرط بستم. دوست داشتم علتش را برایتان بگویم، ولی اجازه بدهید آن را یک اشتباه نامیده و از آن عبور کنیم. رقیب بعد از کمی مکث، کال کرد. تا الان همه چیز خوب بود و 80 دلار در پات قرار داشت. فلاپ شامل تصویر زیر بود:

برای هر بازیکن چیزی ارائه شده بود: دست استریت، دست فلاش و تمام جفت های بالا. با میزی خیس و دینامیک، نمی خواستم چیزی را به شوخی بگیرم. پنجاه دلار شرط بستم و بلافاصله کال کرد. ترن، سرباز دل را رو کرد و همه چیز داشت خیلی جالب می شد. خیلی از آدم ها ممکن است در چنین شرایطی چک کنند، ولی به نظرم اشتباه است. یکی از مهم ترین سلاح ها در بازی های سطح پایین، بت-فولد است. به بیان دیگر، تا وقتی کارت های اجازه می دهد، شرط کنید مخصوصا وقتی که کارت های ترسناکی همانند این دست ممکن است در ریور رو شود.

به میزان 180 دلار در پات وجود داشت و من 325 دلار عقب بودم. تصمیم گرفتم 125 دلار شرط کنم و اگر آل این کرد، سریع فولد کنم. بازیکنان کمی هستند که در این بازی ها دستی داشته باشند که حداقل جفت را شکست ندهد. چیپ هایم در پات قرار گرفتند و رقیب مکث کرد. نگاهم بیشتر به میز بود، ولی وقتی نگاهی به او انداختم، مطمئن شدم گیج شده است. این نشانه خوبی بود. در نهایت تصمیم گرفت کال کند. الان پات 430 دلار بود.

دیلر کارت آخر را هم رو کرد که بلک جک (سرباز پیک) بود. کارت های عمومی نهایی به شرح عکس زیر شد:

جذاب ترین لحظه تمام بازی بود. فقط چند ثانیه دیگر مشخص می شد جفت آس من (که الان تبدیل به 2 پِر بالا شده بود)، به درد می خورد یا نه. آل این کردم و دیلر گفت 198 دلار.

مکث. مکثی که مطمئنم کرد ناتس (بهترین دست ممکن) را در اختیار دارم. الان تنها باید منتظر می شدم. هیچ کار دیگری لازم نبود بکنم. می خواستم هیچ چیز برای رقیب نماند. به میز خیره شدم. دیلر شروع به صحبت در مورد فیلم های روز و خرید کریسمس کرد. توصیه به دیلرها اینکه وقتی کسی دارد تصمیم سختی می گیرد، بهتر است ساکت بمانید. دیگر بازیکنان هم بهتر است ساکت بمانند، ولی آنها مشتری هستند و قدرت بیشتری دارند. شما تنها یک کارمند هستید و باید در مواقع سخت، آرامش و سکوت مورد نیاز مشتریان را در اختیارشان بگذارید.

بالاخره رقیبم آهی کشید و کال کرد و استک چیپ هایش را به جلو هل داد. گفتم «جفت آس» و منتظر شدم. پات 830 دلار شده بود و می توانست در ادامه روز خیلی جلویم بیندازد. در چند دقیقه بعدی، داشتم به این فکر می کردم که اگر جای رقیبم بودم، چه تصمیمی می گرفتم؟

نمی دانم او چه دستی در اختیار داشت، ولی بگذارید بدترین دست ممکن را برایش تصور کنیم. جفت شاه. اگر من بودم چطور از جفت شاه استفاده می کردم. خب، قبل از فلاپ هر بار تا 4 شرط هم می بستم. شاید اگر سریع تر بازی می کرد، حدس می زدم دست بالایی در اختیار دارد که می توانست شامل Q-Q, K-K, A-A, یا  A-K شود. تمام این دست ها به غیر از یکی را شکست می دهم و هر چه زودتر در موردش بدانم بهتر است. اگر من بودم تا 125 دلار هم شرط می بستم و اگر آل این می کرد، سریع فولد می کردم.

اگر به موقعیت اولیه من در شرط کوچک برگردیم، اگر رقیب 4 بار شرط می بست، هر بار آل این می کردم. بهترین دست را در اختیار داشتم و تمایل نداشتم از دستش بدهم. شاید هم در موقعیت مقابل بازیکنی خارج از موقعیت، به دلایلی با آس ها، فقط کال می کردم.

پس در جایگاه رقیب، جفت آس من به قیمت 125 دلار قصر در می رفتند. خب اگر جفت سرباز یا بی بی داشتم، چه؟ معمولا روی این ها شرط نمی بندم. شاید هم اقدام به بازی می کردم تا ببینم در فلاپ، چیزی شبیه جفت بالاتر یا آس شاه نصیبم می شود یا نه. وقتی فلاپ رو می شد هم شرط ادامه می بستم.

ترن جایی است که همه چیز جذاب تر می شود. در جایگاه رقیب، همیشه در مقابل شرطی بزرگ در ترن، فولد می کردم. پول هایم را معمولا تنها برای آس و شاه به خطر می اندازم. همچنین اگر با کسی روبرو بودم که ممکن بود جفت خیلی بالا را فولد کند، آل این می کردم. هیچ وقت کال نمی کردم، ولی اگر دست متعادلی در ترن داشت، شاید این تصمیم را هم می گرفتم. اگر با جفت بی بی آل این کنم و رقیب با شاه ها وارد بازی شود، نابود شده ام. پس با بی بی ها، 90 دلار تا فلاپ از دست می دهم. با جفت شاه، 125 دلار از دستم می رود. امکان ندارد بگذارم با چنین دست هایی 400 دلارم دود شود.

پوکر بازی مشکلی است و شک نکنید در چنین موقعیت هایی بیشتر از 400 دلار از دست داده ام. با این حال، وقتی بهترین بازی ام را انجام می دهم، چنین اتفاقی رخ نمی دهد و این بار خوشبختانه از بازی کردن آس هایم راضی بودم. با مزه بازی درنمی آورم؛ تنها از اینکه توانستم با کارت های بهترم برنده شوم، راضی ام.

دو جنبه مختلف مواجهه با جفت آس ها به صورت خلاصه به شرح زیر است:

با آس ها:

• باید بتوانید دومین دست خوب در دسترس را شکست دهید
• تا وقتی رقیب افزایش می دهد، شرط کنید و بعد احتمالا باید فولد کنید
• به 3 خیابان بازی فکر کنید. شاید لازم باشد شرط های بزرگی ببندید

بدون آس ها:

• با شاه ها ری ریز کنید تا قدرت تان را نشان داده و دست های ضعیف را کنار بزنید
• اگر فکر می کنید جفت شاه به دردتان نمی خورد، از فولد کردن پیش فلاپ آنها، نترسید.
• با هر جفتی که در دست دارید، اگر به نظرتان رقیب ممکن است دست بهتری داشته باشد، هیچ وقت از اینکه بخواهید  فولد کنید، نترسید.

مطالب مرتبط:

• آیا لازم است هیچ وقت بخواهید جفت آس را فولد کنید؟
• راهنمای جامع چگونگی بازی با کارت های اول در تگزاس هولدم