وقتی پوکر استک بزرگ بازی می کنیم، چه استراتژی هایی برای بیش شرط لازم است؟

سلسله مطالبآموزش پوکرمجله بخت و اقبال: انواعاستراتژی پوکر

این یادداشت به قلم ناتان ویلیامز به مرور استراتژی های بیش شرط لازم در پوکر استک بزرگ می پردازد. قبل از اینکه ادامه مطلب را بخوانید، بهتر است تعریف دو اصطلاح بالا را بدانید:

• بیش شرط (Overbet): مقدار افزایش شرطی که از میزان ژتون فعلی موجود در پات بیشتر باشد و در فارسی از آن به عنوان شرط بزرگتر از پات هم یاد می شود.
• استک بزرگ (Deep Stack): استکی که نسبت به نرخ (سطح) بازی در حال انجام بزرگتر باشد. معمولا عمق استک را با تعداد شرط بزرگ مشخص می‌کنند.

همیشه گفته ام هولدم استک بزرگ، خالص ترین شکل از پوکر است، چون نسبت به استک 100 یا 50 شرط بزرگ که این روزها می بینیم، اجازه بروز خلاقیت بسیار بیشتری را می دهد. وقتی استک به 200 یا 300 شرط بزرگ می رسد، بازی های روانی بیشتری می تواند مشاهده کرد. همچنین در این مواقع می توان برابر بازیکن مناسب، بلوف های بسیار بزرگتری زد.

با این حال، چیزی که زیاد در موردش صحبت نمی شود، چگونگی استفاده از استراتژی بیش شرط در مواجهه با پوکر استک بزرگ است. این مساله برای مدت ها برای من از جمله قدرتمندترین ابزار موقع انجام پوکرِ نرخ پایینِ استک بزرگ بوده است.

دستی که در ادامه مرور می کنیم و ویدیوی مربوط به آن را اینجا می توانید مشاهده کنید، نمونه بسیاری مناسبی از اجرای استراتژی بیش شرط در پوکر استک بزرگ است:

در پیش فلاپ، یک بازیکن تفننی شُل (بازی کردن دست های بیشتری از سبک بازی نرمال یا نسبت به میانگین بازیکن ‌های حاضر در بازی) و منفعل (غیرتهاجمی)، از موقعیتی میانی با افزایش شروع می کند و بازیکن بعدی از باتن، کال می کنند. بازیکن تفننی چیزی حدود 450 شرط بزرگ در استک دارد و ما هم استکمان به همین اندازه بزرگ است. از این رو، مشخص است با دست بسیاری بزرگی روبرو خواهیم بود. ما هم با وجود داشتن دستی به قدرت زیر، تمایل داریم ری-رِیز دیگری از جانب شرط کوچک صورت گیرد:

برای این خواسته، دلایل بسیاری وجود دارد. می توان از اشاره به قدرت دستمان شروع کرد. جفت سرباز چهارمین دست اولیه قدرتمند در پوکر است. آمار هم می گوید بازیکن مقابل با 12 درصد دست هایش وارد شرط بندی می شود. جفت سرباز به راحتی، جلوتر از این طیف است و بنابرین ری-رِیز صد درصد برای رسیدن به ارزش (عدم بلوف زنی) است.

از سوی دیگر ولی ما در این دست خارج از موقعیت نشسته ایم و استک ها بیش از اندازه بزرگ است. فکر می کنم اینجا با داشتن برتری دست اولیه مناسب، شرایط خیلی خوبی برای ترغیب بقیه به قرار دادن پول بیشتر در پات وجود دارد.

دلیل مهم دیگری هم برای بستن شرط سوم در اینجا وجود دارد: بازیکنان تفننی پوکر برای اقدام کردن در پات های ری-رِیز شده، تمایل بیشتری نشان می دهند. این بازیکنان معمولا وقتی شرط سوم صورت می گیرد، با رغبت بیشتری شروع به مبارزه برای بردن پات می کنند.

این ویژگی همچنین باعث می شود این بازیکنان اشتباهات بیشتری مقابل ما حرفه ای ها صورت دهند و وقتی بازی به صورت استک بزرگ انجام می شود، این همان چیزی است که می خواهیم.

در این دست، موفق می شوم در فلاپ، سِت (3 تایی یکسان) متوسطم را بسازم. به دلیل حضور در خارجِ موقعیت به عنوان کال کنندهِ پیش فلاپ، در این شرایط چک-رِیز را ترجیح می دهم. این حرکت سبب می شود پول بیشتری وسط جمع شود.

با این حال، وقتی در چنین بازی استک بزرگی حضور دارید، پیشروی (اقدام به شرط بندی) هم می تواند توجیه پذیر باشد. علت این است که چنین حرکتی احتمالا سبب می شود رقبا افزایش دهند و شرایط ری-رِیز ما را فراهم نموده و در حالی که ما دومین دست برتر را در اختیار داریم، پات بسیار بزرگی ساخته شود.

مهم ترین مساله ای که موقع حضور در چنین بازی های استک بزرگ باید یادتان باشد این است که باید خودتان برای ساخت پات بزرگ، پیشرو باشید. اینجا اصلا موقعیت مناسبی برای بازی کُند (بازی کُند اشاره به زمانی دارد که بازیکنی دست قوی را به صورت ضعیف بازی می کند تا رقبا را ترغیب کند در بازی بمانند و احتمالا چیپ های بیشتری در پات بگذارند تا او پول بیشتری از پات نصیبش شود) نیست. حقیقت این است که بیش شرط برابر بازیکنان تفننی اجازه می دهد پول بیشتری برنده شویم.

بازیکن تفننی تصمیم به کال می گیرد و در ترن، یک 5 غیر هم خال به عنوان کارت بریک (به دردنخور) برای ما رو می شود. اینجا هم برابر رقیبی تهاجمی می توانید به چک-رِیز فکر کنید، ولی برابر این رقیب، واقعا اقدام به بیش شرطی کوچک را ترجیح می دهم.

یادتان باشد مقابل بازیکن تفننی شُل-تهاجمی بازی می کنیم. چنین بازیکنی می تواند طیفی گسترده حتی شامل آس داشته باشد. چون چنین بازیکنانی از فولد کردن هر چیزی (مخصوصا جفت بالا) تنفر دارند، الان موقعیت بسیار مناسبی برای استفاده از نقطه ضعفشان است.

کارت ریور، سرباز دیگری رو می کند تا کوادز (4 تایی یکسان) بسازیم. در عین حالی که برای ما کارت خوبی است، کارت بدی هم هست. بد است چون ریور باعث می شود رقیب دست دوم چندان خوبی نداشته باشد. اینجا با کوادز، میز را کاملا برهم ریخته ایم.

با این حال، همان طور که گفتیم، بازیکنان تفننی تمایلی به فولد ندارند و در نتیجه از تصمیم برای بیش شرط دو برابر پات در اینجا، بسیار استقبال می کنم. این از جمله قوانین نابودی ایستگاه های مخابراتی یا کالینگ استیشن (بازیکنی که معمولا هرچه قدر نفرات قبل شرط بگذارند، او کال می کند) همانند این رقیب در پوکر نرخ پایین است. این استراتژی بیش شرط، بهره کامل را از نقطه ضعف او برده و پات را به سمت ما سوق می دهد.

بسیاری از بازیکنان متوسط، پاتی شامل 500 شرط بزرگ را در این دست ها برنده نمی شوند. آنها به دلیل استفاده از میزان شروط استاندارد، پات های بسیار کوچکتری برنده می شوند. آنها نمی توانند خارج از استانداردهای همیشگی فکر کنند و بدانند استفاده از استراتژی بیش شرط در برابر چنین رقیبی و با چنین استک های بزرگی، چقدر برایشان سودمند خواهد بود.