به قلم دنیل نگرئانو – اهمیت بازی نکردن در خستگی چیست؟ معمولا هیچ وقت زودتر از ساعت 10:45 از خواب بلند نمی شوم، ولی هفته گذشته مجبور شدم از ساعت 8 بیدار شوم. به هر حال، دوشم را گرفتم و برای تمرین روزانه راهی باشگاه شدم. تمرین شدیدی داشتیم که 90 دقیقه طول کشید. بازی های پوکری هم که این روزها مشغول آن هستم، معمولا در ظهر شروع می شود. از این رو، به خانه آمدم، دوش سریعی گرفتم. از دستیارم خواستم شام سریعی برایم آماده کند و بعد راهی کازینو شدم تا ساعت 4 و به عنوان آخرین نفر، پشت میز بنشینم.
سلسله مطالبآموزش پوکرمجله بخت و اقبال: روانشناسی پوکر
اولین دست در شرط بزرگ به دستم رسید. شرط کوچک افزایش داد. به کارت هایم شامل A45QJ نگاه کردم که دست اولیه خوبی برای تریپل دراو به حساب می رود و تصمیم به ری-رِیز گرفتم.
فقط یک مشکل وجود داشت. فراموش کردم علامت Single Draw را بخوانم. گفتم اشتباه بازی کرده ام و پرسیدم می توانم افزایشم را پس بگیرم یا نه و رقیبم، که از جمله مشتریان همیشگی قدرتمند کازینو بود، این اجازه را داد. کاملا حق داشت مرا به خاطر اشتباهم تنبیه کند. با این حال، چنین نکرد و من هم مدیونش شدم و در آینده به خوبی جبران خواهم کرد. از رفتارش مشخص بود دست قدرتمندی دارد. می توانست دوباره افزایش دهد، ولی تصمیم گرفت کمی فضا به من بدهد. کارت هایی که می خواستم رو نشد و او دست خوبش را رو کرد. در بازی های 1500 به 3000 دلاری، اشتباهی 3 هزار دلاری مرتکب شدم که مجبور به پرداخت آن نشدم.
چند دست بعد برابر حرفه ای دیگری، اشتباه محاسباتی دیگری مرتکب شدم. حدود 15 هزار دلار در پات وجود داشت که اگر با آرامش خیال و ذهن آسوده بازی می کردم، مال من می شد، ولی از دست رفت. یکی دیگر از نکات بازی نکردن در خستگی!
چند ساعت دیگر مشغول اوماهای محدود بودم. سه نفر به میزان شرطی 800 دلاری لیمپ کردند و 1200 دلار هم اَنتی (در برخی از بازی‌های پوکر یک شرط اجباری وجود دارد که باید قبل از شروع دست توسط همه بازیکن‌ها پرداخت شود و به آن انتی می‌گویند) وجود داشت. من با دست بدی شامل 278Q در شرط بزرگ نشسته بودم و فولد کردم. فولد خوبی بود، نه؟ فقط اینکه هیچ کس رِیز نکرد. می توانستم فلاپی شامل 885 را به رایگان ببینم. احتمالا می توانستم چیزی در حدود نصف آن پات را مال خودم بکنم. پس اشتباه 3 هزار دلاری دیگری مرتکب شدم.
اشتباهاتم در آن جلسه بازی که چیزی حدود 4.5 ساعت طول کشید، به اینجا ختم نشد. در یکی از دست های بازی Raaz، در 7-2، دست هیولای 257 را تحویل گرفتم. بازیکنی بسیار محتاط افزایش داد و من در خیابان سوم به شرط سوم بردم. در خیابان چهارم یک سرباز گیرم آمد و او آس گرفت. شرط کردم و او کال کرد. خیابان پنجم برای من (Me) و او (Him) به ترتیب شامل کارت های زیر بود:
الان او شرط کرد و من کال کردم. خیابان ششم هم به شرح زیر رو شد:
این رقیب از موقعیت اولیه افزایش داد، پس احتمالا جفت 9 در اختیار نداشته است. احتمالا جفت هم ندارد در حالی که به نظرم داشتنش بعید نیست. به نظرم می رسید واضح است 9 ساخته شده دارد که 10 مرا شکست می دهد، ولی دست قرعه ای برای 8 قدرتمند در اختیار داشتم. ریور به شرح زیر رو شد:
با احتمال شرط کردن رقیب با 9 و اینکه می توانم چک-رِیز کنم، تصمیم به چک دادن گرفتم. رقیب شرط کرد و بعد به دلیلی احمقانه، خود را مجاب به رِیز نکردن نمودم. با پوکر محدود روبرو بودم و ساخت 8 واقعا سخت بود. همچنین اگر واقعا 8 می ساخت، به احتمال زیادی با 23578، من 8 بهتری داشتم و او 7 و 4 در اختیار داشت. برای شکست من، او یا باید 238 می داشت یا اینکه بهترین کارت نصیبش می شد و 7 می ساخت.
همان طور که حدس زده بودم 9 داشت و من پات را بردم که البته 3 هزار تا کمتر از چیزی شد که باید می بردم. این بدترین جلسه بین 5 جلسه اخیرم طی امسال بوده است و پول زیادی روی میز جا گذاشتم. با وجود اشتباهاتم، توانستم طی 4.5 ساعت 48 هزار و 600 دلار برنده شوم.
برای برد در چنین سطح یا هر سطحی از بازی، باید تمرکز بهتری داشته باشید. شاید دلیل اشتباهات من خستگی بود، ولی دوست دارم به دلیل عمیق تری فکر کنم. مشکل از برنامه ریزی بد بود. چون به اندازه کافی نخوابیده بودم، یا باید بازی نمی کردم یا اینکه خود را مجاب می کردم تمرکز بیشتری نشان دهم. در غلیان احساسات غرق بودم و به قیمت بیشتر از چند شرط برایم تمام شد. ضرورت بازی نکردن در خستگی را بهتر درک کردیم.
برنامه ام برای سال جاری 200 ساعت بازی نقدی و سودی 250 هزار دلاری یا بیشتر است. تا به حال، در هر دو مورد توانسته ام براساس هدف گذاری ام پیش بروم و سعی می کنم به همین خوبی هم ادامه دهم. آمارم تا به حال به شرح زیر است:
ساعت بازی: 32.5 ساعت
نتیجه: مثبت 65 هزار و 800 دلار
دیدگاهتان را بنویسید