اگر می خواهید در مورد رخداد خاصی، پیش بینی سختی انجام دهید، عاقلانه است که پیش بینی گروه بزرگی از مردم را بررسی و نظر نهایی خود را بر روی آن استوار کنید. این پدیده به نام خرد جمعی شناخته می شود و می توان زمانی که تصمیمات ابهام انگیزی قرار است بگیرید، سراغش بروید و شرط بندی ورزشی از جمله همین موارد است.
البته استفاده از این نظریه تنها زمانی مفید است که کاملا مطمئن شوید گروه مورد نظرتان قابل اعتماد هستند و گروهی از کله پوک ها را انتخاب نکرده باشید. خب، چطور می توانید از مطمئن یا کله پوک بودن گروه مدنظر خود، آگاه شوید. ادامه این یادداشت را بخوانید تا بدانید.
خرد جمعی چیست؟
خرد جمعی این طور کار می کند که گروه متنوعی از افراد را در جایگاه پیش بینی سناریویی خاص قرار دهید. نظریه مورد نظر براین پایه استوار است که شرکت کنندگان به اندازه ای برابر، نتیجه احتمالی را مورد اغراق یا کوچک بینی قرار می دهند و در نتیجه میانگین پیش بینی آن ها، به شکل کاملی، نزدیک به نتیجه احتمالی خواهد بود.
با این که در این متد نمی توانید مطمئن باشید اعداد دقیق را حدس بزنید، ولی حدستان می تواند حداقل به نتیجه احتمالی نزدیک باشد. این پدیده اولین بار در اوایل قرن بیستم و از سوی یک مردم شناس به نام سر فرانسیس گالتون مورد توجه قرار گرفت. او که از بازاری عبور می کرد، دید بحث پرسروصدایی در مورد حدس وزن یک گاو ذبح شده، به وجود آمده است. هیچ کس حدس درست نزد، ولی محاسبات گالتون نشان داد میانگین حدس ها تنها 0.8 درصد با وزن دقیق فاصله داشت.
متد مورد نظر می تواند در موقعیت های بسیاری برای تصمیم گیری مورد استفاده قرار گیرد. یکی از نمونه های استفاده از خرد جمعی مربوط به جستجو برای زیردریایی USS Scorpion است که در مِی سال 1968 در آتلانتیک شمالی گم شده بود. جستجوهای نیروی دریایی تنها توانسته بود شعاعی 25 کیلومتری برای محل زیردریایی تعیین کند. با این حال، در استفاده از خرد جمعی تعدادی از ملوانان و کارشناسان خبره دریانوردی، توانستند شعاع مورد نظر را به 300 متر، محدود کنند و زیردریایی را پیدا کنند.
استفاده از خرد جمعی در شرط بندی ورزشی
همانند محل گم شدن زیردریایی، نتایج مسابقات ورزشی هم غیرقابل پیش بینی است، ولی این امر نمی تواند جلوی خرد جمعی در پیش بینی نتیجه رخدادهای مختلف را بگیرد. ضرایب تعیین شده از سوی بوک میکرها (نهادهای شرط بندی) هم از همین خرد جمعی شکل می گیرد چون ضرایب اولیه را اعلام کرده و به ارزیابی عموم می گذارند.
مشخصا، شرط بندان قوی، نظرات خود را در مورد ضرایب اولیه خواهند داشت که می توانند با ثبت شرط در همان ساعات اولیه، بازار را تعیین شکل کنند. همان طور که افراد بیشتری شرط های خود را ثبت می کنند، بازار هم به سمت موقعیتی تثبیت شده حرکت می کند. به همین ترتیب است که خرد جمعی تاثیر خود را در شکل گیری نهایی ضرایب شرط بندی می گذارد.
با این حال، در مورد داستان زیردریایی، مسئول مربوط گزینه های خود را به کارشناسان خبره و افراد آگاه محدود کرده و نظرات مستقل را نادیده گرفت. در مورد شرط بندی ولی تنها شرط بندان باهوش و آگاه نیستند که اقدام به ثبت شرط می کنند، بلکه همه افراد با هر دید درست و غلطی از ورزش و شرط بندی، وارد گود می شوند. خب در این شرایط یا مواقعی که خبری از شرط بندان آگاه نیست، چه پیش می آید؟
آموزه های قبلی در باره خرد جمعی در شرط بندی چه می گویند؟
همان طور که در یادداشت های دیگر هم خواندید، جنبه مهمی از شرط بندی شامل درک سوگیری های شناختی و چگونگی تاثیر آن ها در ارزیابی میزان ریسک است. همان طور که گفتیم، شرط بندان وارد، شرط های خود را در اوایل باز شدن ضریب ها ثبت می کنند، ولی عوام (قشر ناآگاه تر)، این کار را نزدیک رویداد مورد نظر انجام می دهند. معمولا این چنین شرط بندی هایی بر پایه سوالاتی چون «با چه تیمی آشنایی بیشتری دارم؟»، «پیروزی های کدام تیم بیشتر یادم می آید؟» یا اینکه «دیگران روی کدام تیم بسته اند؟» شکل می گیرد.
تصمیم گیران تنبل تر معمولا پول بیشتری روی تیم مدعی می گذارند و باعث می شوند بازار از موضوع ایده آلش دور شود. اینجا است که می بینیم خرد جمعی چطور با توجه به ناآگاهی افراد، به مسیر اشتباه می رود. چنین تصمیم گیری های جمعی اشتباهی می تواند عواقب چشم گیرتری هم داشته باشد.
مورد هری ردنپ
در دنیای شرط بندی، بازارهای مدیریتی فوتبال اخبار را دنبال می کنند که از آن جمله می توان به استعفای فابیو کاپلو از هدایت تیم ملی انگلیس در فوریه 2012 اشاره کرد. این منجر به شرط بندی های بسیاری در خصوص جایگزینی هری ردنپ در تیم ملی انگلیس شد که ضرایب چندان قابل توجهی هم به خود نمی دید. در این باره، همه شرط بندی ها به دلیل برخی گمانه زنی ها در رسانه و اظهار تمایل شخص ردنپ برای نشستن روی نیمکت سه شیرها رخ داده بود. با این حال، در نهایت این روی هاجسون بود که مِی آن سال به عنوان سرمربی انگلیس معرفی شد.
مورد تیم ملی آلمان
اخیرا هم آلمان از سوی عموم و بالطبع بوک میکرها، به عنوان گزینه مورد علاقه یا یکی از دو گزینه مورد علاقه برای قهرمانی در جام جهانی 2018، شناخته می شد. با این حال، آلمان در شرایط بسیار بدی جام را آغاز کرد. آن ها از 6 مسابقه دوستانه آخر خود تنها یک بار و مقابل عربستان صعودی پیروز شده بودند. گروه آن ها شامل مکزیک، سوئد و کره جنوبی هم براساس ریتینگ ها، یکی از سخت ترین گروه های جام جهانی به حساب می رفت.
علاوه بر این، تعداد قابل توجهی از ستاره های آلمان که نقش مهمی در قهرمانی آن ها در جام جهانی 2014 داشتند، در روسیه نبودند و جایشان را به بازیکنان مستعد ولی کم تجربه داده بودند. با اینکه حذف آلمان در مرحله گروهی همچنان شوک بزرگی به حساب می رود، ولی دلایل زیادی وجود داشت که تشخیص دهیم قهرمانی در جام جهانی برای تیم یواخیم لو، ماموریت بسیار بسیار مشکلی به حساب می رفت.
می توان به این نتیجه رسید که هر چه سوال مورد نظر سخت تر باشد، کمتر می توان روی نظر عوام حساب باز کرد همان طور که در مورد زیردریایی USS Scorpion هم مشاهده شد. اگر شرط بندان بتوانند خود را درگیر نظر اشتباه عوام نکنند، فرصت های شرط بندی بسیار خوبی در اختیارشان قرار خواهد گرفت و می توانند پیش بینی های خوبی انجام دهند.
آگاهی از زمان مناسب برای اطمینان به خرد جمعی
انگیزه از عناصر کلیدی موقع شکل گیری و تحرکات بازارها است. در دنیای مالی، پامپ و دامپ به معنای گران تر کردن یا ارزان تر کردن ارزش سهم های مختلف برای سود بردن از خرید و فروش آن ها در کوتاه مدت است. این تاکتیک ها باعث تغییر مسیر غیرمعمول بازار می شوند که می توان نمونه های آن را در شرط بندی هم دید.
سرعت جابجایی فعلی اطلاعات در شبکه های اجتماعی می تواند این پدیده را تسهیل کرده و در نتیجه نظر عموم را غیرقابل اعتمادتر نماید. به هر حال هر چه گروه های متنوعی اقدام به شرط بندی کنند، احتمال خروج بازار از مسیر درست و پیدا کردن شرط های ارزشمند، کمتر می شود.
با این حال، در ورزش های کم طرفدارتر، عدم وجود اطلاعات بسیار باعث ایجاد فرصت های بهتر می شود. افراد کمتری سراغ این بازارها می آیند و پیدا کردن شرط های با ارزش سهل تر می شود. افراد می توانند با خیال راحت تر، براساس تحقیقات خود اقدام به شرط بندی کرده و از سود بهتری برخوردار باشند.
بیشتر بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید