کاردانو ADA

کاردانو چیست؟ (Cardano)

کاردانو یک پلت فرم مبتنی بر بلاکچین و مشابه اتریوم است که قابلیت پشتیبانی از قراردادهای هوشمند را دارد. این بلاکچین یک ارز دیجیتال با نماد ADA را نیز پشتیبانی می کند. کاردانو با استفاده از معماری چند لایه توسعه پیدا کرده است.

اگر نسل اول ارزهای دیجیتال را بیت کوین و نسل دوم ارزهای دیجیتال را اتریوم شکل داده باشد، به باور بنیانگذاران کاردانو (ADA)، این ارز نسل سوم ارزهای دیجیتال است. کاردانو در جمع 20 ارز دیجیتال ارزشمند دنیا قرار دارد. ارزش بازار این ارز در حال حاضر 875 میلیون دلار است.

هدفگذاری کلی کاردانو ایجاد بلاکچینی بوده است که عملکرد و کارایی بهتری نسبت به بلاکچین های نسل قبل خود داشته باشد. عملکرد بهتر یعنی سرعت تراکنش های بالاتر، کارمزد کمتر و معاملات بیشتر. کاردانو طی عرضه اولیه کوین خود 63 میلیون دلار سرمایه جذب کرد.

تاریخچه کاردانو

چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson) و جرمی وود و آگلوس کیایاس با همکاری هم در سال 2015 میلادی ارز دیجیتال کاردانو را بنیانگذاری کردند. کاردانو توسط شرکت Input Output Hong Kong به اختصار (IOHK) بنیان نهاده شد.

چارلز هاسکینسون، بنیانگذار کاردانو
چارلز هاسکینسون، بنیانگذار کاردانو در عمده واقع پیراهنی شبیه به این به تن می کند!

چارلز هاسکینسون که یک کارآفرین در حوزه ارزهای دیجیتال است قبلاً در پروژه های BitShares و اتریوم به عنوان هم بنیانگذار حضور داشته است. او با ریاضیات به خوبی آشناست و به واسطه همین آشنایی نام این رمز ارز به یاد «گیرولامو کاردانو» ریاضیدان و پزشک ایتالیایی نامگذاری شده است. «آدا (ADA) لاولاس» نیز ریاضیدان و برنامه نویس، فرزند «لرد بایرون» شاعر است.

چارلز هاسکینسون در ژوئن سال 2014 پروژه اتریوم را ترک کرد. یکسال بعد پروژه کاردانو با مشارکت سه نفر یاد شده، شروع به کار کرد. در 24 فوریه سال 2017 دانشگاه ادینبورگ همکاری خود را با شرکت IOHK (قطب دوم فن آوری پس از موسسه فناوری توکیو) در پروژه کاردانو آغاز کرد. در 29 سپتامبر همان سال، کاردانو پس از 2 سال عرضه پژوهشی در لیست Bittrex (یکی از بزرگترین صرافی های کریپتوکارنسی) قرار گرفت و در ابتدای اکتبر همان سال به ارزش بازار 600 میلیون دلار آمریکا رسید.

پشتیبانان کاردانو

سه نهاد از ارز دیجیتال کاردانو پشتیبانی می کنند:

شرکت IOHK

یک شرکت علمی و مهندسی که برای ساخت، طراحی و نگهداری پروژه اصلی خود یعنی «کاردانو» تا سال 2020 قرارداد بسته است.

شرکت IOHK
شرکت IOHK

بنیاد کاردانو

یک نهاد غیرانتفاعی است که از فناوری پروتکل کاردانو محافظت می کند و همچنین استاندارد سازی و ارتقای آن را نیز بر عهده دارد.

بنیاد کاردانو
بنیاد کاردانو

شرکت Emurgo

ایمورگو یک شرکت ژاپنی است که بر توسعه کاربرد تجاری فناوری بلاکچین تمرکز دارد.

شرکت Emurgo ژاپن
شرکت Emurgo ژاپن

روش کار کاردانو

کاردانو در دو «لایه توافق کاردانو» و «لایه رایانشی کاردانو» توسعه یافته است که دفتر کل ارزش های داخل حساب ها را از روش انتقال ارزش بین حساب های دیگر را جدا می‌کند. این تفکیک باعث انعظاف پذیری بیشتر قراردادهای هوشمند پلتفرم می‌شود. شرکت ها می توانند از این تفکیک به منظور سفارشی سازی هر چه بیشتر قراردادها استفاده کنند.

لایه توافق کاردانو (Cardano Settlement Layer)

CSL لایه اول کاردانو است و به عنوان تراز دفترکل کار می کند و اولین لایه پلتفرم است. این لایه که با هدف بهبود پروتکل بیت کوین درامر مقیاس پذیری به وجود آمده است. لایه CSL با استفاده از یک الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake)، موجب ایجاد بلاک های جدید و تایید تراکنش‌ها می‌شود.

نقشه راه CSL به شرح زیر است :

  • دو مجموعه زبان های اسکریپت
  • یک مجموعه برای حرکت ارزش
  • راهکاری برای حفاظت بیشتر
  • سایدچین (Sidechain) هایی برای ارتباط با دفترکل های دیگر
  • انواع امضا چندگانه از جمله امضاهای مقاوم کوانتومی
  • ایجاد توکن توسط کاربر
  • مقیاس پذیری هر چه بیشتر

لایه کنترل یا رایانشی کاردانو (Cardano Control Layer)

لایه CCL لایه دوم کاردانو است که شامل اطلاعاتی در مرود چگونگی انجام تراکنش است. از آنجا که لایه محاسبات از CSL جدا شده است، کاربران CCL در هنگام ارزیابی معاملات می توانند قوانین مختلفی ایجاد کنند. به عنوان مثال، شما می توانید یک دفترکل ایجاد کنید که هر گونه معاملاتی را که شامل داده های املاک نیست را رها کند. این امر باعث افزایش امکانات در بلاکچین خواهد شد.

استخراج کاردانو

کاردانو از روش اثبات سهام یا گواه بر سهم (Proof of Stake) یا PoS برای استخراج استفاده می کند. اثبات سهام راه متفاوتی برای اعتبارسنجی تراکنش ها با استفاده از توافق جمعی است.

این هم یک الگوریتم است. هدف آن با اثبات کار مشابه و نحوه انجام آن کاملا متفاوت است. ایده اثبات سهام برای اولین بار در سال 2011 در انجمن جهانی بیت کوین تاک (Bitcoin Talk) مطرح شد. در سال 2012، برای اولین بار در ارز Peercoin (پیشرو روش PoS) از آن استفاده شد و بعد از آن ارزهای دیگری مثل Blackcoin از این شیوه بهره بردند.

بر خلاف الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) یا PoW، که در آن ماینرها با حل مسائل ریاضی پاداش می گیرند، در اثبات سهام ماینر یک بلاک به طور قطعی انتخاب می شود و هر کسی نسبت به دارایی خود از آن ارز در نگهداری شبکه شریک می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *