جانی ماس یک قمارباز و یک پوکرباز حرفه ای بود که در سال 1907 به دنیا آمد و در سال 1995 درگذشت. او اولین برنده رقابت های سری های جهانی پوکر (WSOP) در سال 1970 بود. در نسخه امروزی این رقابت ها هم ماس دو بار در سال های 1971 و 1974 به قهرمانی رسید. او یکی از شخصیت های اصلی تالار افتخارات پوکر است و برخی لقب «پدربزرگ پوکر» را برای او انتخاب کرده اند.
شروع داستان
ماس در مارشال به دنیا آمد و در دالاس بزرگ شد. او در جوانی قمار را یاد گرفت. او به خوبی راه های تقلب در بازی را فراگرفته بود ولی جانی از مهارت ها و اطلاعاتش در راه درست استفاده می کرد. در همان سال ها بود که در یک سالن قمار استخدام شد تا به میزها نظارت داشته باشد. همین طور که او بازی ها را زیر نظر می گرفت تا مچ متقلب ها را بگیرد و روند سالم بازی را تضمین کند، با استراتژی اصلی بازی پوکر آشنا شد.
شروع قمار
دو سال بعد، ماس به یک بازیکن حرفه ای تبدیل شد. او به شهرهای مختلف کشور سفر می کرد تا در بازی های بزرگ شرکت کند. در دهه 1950 جانی به اودسا رفت و در کنار قماربازهایی قرار گرفت که بزرگ ترین بازی های پوکر در تگزاس را اجرا می کردند. شاید عجیب و فانتزی به نظر برسد ولی در آن زمان پوکربازها با تپانچه در میز پوکر می نشستند چون خطرات زیادی آنها را تهدید می کرد! در آن زمان هیچ کتابی در مورد استراتژی پوکر منتشر نشده بود و بازیکن ها متکی به دانسته ها و مهارت های خود بودند.
بازی بزرگ یا دروغ بزرگ؟
در سال 1949، ماس و نیک د گریک در یک ماراتن پوکر heads up شرکت کردند که 5 ماه طول کشید! بنی بینیون این بازی بزرگ را ترتیب داد و جایزه از 2 دلار تا 4 میلیون دلار بود. در پایان این بازی، نیک جمله ای را به زبان آورد که به یکی از نقل قول های معروف دنیای پوکر تبدیل شده است: «آقای ماس باید اجازه دهم بروید.» گفته می شود این بازی بزرگ بود که الهام بخش راه اندازی بازی های WSOP شد.
آل آلوارز هم داستان این بازی را در کتاب «بزرگترین بازی شهر» به رشته تحریر درآورد و به یکی از بهترین داستان های دنیای پوکر تبدیل شد. البته استیو فیشر در کتاب «داستان های دختر نمایش» ادعا کرد این بازی هرگز اتفاق نیفتاده است. او مدعی شد تا 6 سال بعد از مرگ نیک، هیچ داستان یا گزارشی از این بازی بزرگ منتشر نشده بود.
بینیون هیچ وقت در مورد این بازی صحبت نکرد. بنی در جواب به سوالاتی که از او می شد همیشه می گفت «حافظه ام به خوبی قبل نیست.» رسانه های ملی توجه زیادی به نیک د گریک داشتند ولی هیچ گزارشی در رسانه های بومی یا ملی در مورد این بازی منتشر نشده است. فیشر می گوید تمام روایت های مختلف از این بازی یکی است.
گفته می شود این رقابت بزرگ در سال 1949 و در کازینو هورس شو اتفاق افتاده در حالی که این کازینو یک سال و نیم بعد ساخته شد. در ضمن فیشر معتقد است در بازه زمانی موردنظر، بینیون در حال مبارزه حقوقی بود تا از استردادش جلوگیری کند. او به خاطر سابقه بدی که داشت، در سال 1948 دیگر مجوز اداره یک قمارخانه را نداشت. در 13 آوریل سال 1950 بود که بنی دوباره توانست این مجوز را کسب کند. مجوز بازگشایی کازینو هورس شو هم در 5 دسامبر 1952 صادر شد. براساس این اطلاعات و مدارک تاریخی است که فیشر می گوید این بازی بزرگ و مشهور هرگز برگزار نشده است.
در همین رابطه یادداشتی در سال 2017 در سایت پوکرنیوز منتشر شد. جک بینیون که آن زمان 80 ساله بود واکنش نشان داد. او در ابتدا گفت، این بازی بزرگ بین جانی ماس و نیک داندولوس در سال 1949 برگزار شده است. البته محل برگزاری، کازینو هورس شو نبود. در ضمن به این نکته اشاره کرد که بازی بدون حضور تماشاچی برگزار شده است.
بینیون در این باره اظهار داشت: «این بازی در فلامینگو برگزار شد. بازی در حضور عموم برگزار نشد.» در ادامه بینیون به این نکته اشاره کرد که چند سال بعد، یک بازی بزرگ دیگر با حضور ماس در هورس شو برگزار شده است:
«در اوایل قرن 1950 یک بازی بزرگ در هورس شو برگزار شد. البته نیک آنجا نبود. در این بازی ماس و چند بازیکن دیگر حضور داشتند. او آمد و رفت و بازی همچنان ادامه داشت. در ضمن برعکس بازی که در سال 1949 در فلامینگو بود، این بازی با حضور تماشاچی انجام شد.»
شاید این سردرگمی و تناقض آنجا شکل گرفته باشد که ماس در هر دو بازی بزرگ حضور داشته است. این طور که مشخص است، هیچ بازی بزرگی بین او و داندولوس در هورس شو نبوده و این دو بازیکن هیچ بازی هدز آپ بزرگی در برابر چشمان تماشاچی ها نداشتند. در ضمن بینیون به این نکته هم اشاره کرد که جرقه بازی های WSOP از بازی های «تجدید دیدار قماربازهای تگزاس» زده شده است نه بازی ماس و داندولوس.
سری های جهانی پوکر
جانی در سال های 1970، 1971 و 1974 در رقابت اصلی سری های جهانی پوکر قهرمان شد. در سال 1970 انتخاب قهرمان توسط بازیکنان انجام شد و یک جام نقره ای به برنده داده شد.
البته داستانی در این مورد وجود دارد که بارها در رسانه های مختلف منتشر شده است. گفته می شود از بازیکنان در این بازی خواستند نام قهرمان را بنویسند و همه 6 بازیکن حاضر هم نام خود را روی کاغذ نوشتند. وقتی از آنها خواسته شد بعد از خودشان نام نفر دوم را بنویسند، ماس به عنوان برنده انتخاب شد.
ماس از سال 1970 تا 1995 در تمام رقابت های WSOP حضور داشت. در این دوران او 9 بار دستبند WSOP را برنده شد و در رده پنجم بهترین بازیکنان تاریخ مسابقات قرار گرفت. جانی چان، دویل برونسون و فیل آیوی 10 بار در این مسابقات برنده شده اند. فیل هلموث هم 15 قهرمانی دارد. ماس در طول دوران حرفهای اش در مجموع 834422 دلار در مسابقات WSOP برنده شد.
گفتنی است ماس یک رکورد جالب هم دارد: او مسن ترین برنده تاریخ رقابت های WSOP است و تا پایان سال 2017 این رکورد دست نخورده باقی ماند.
زندگی شخصی
همسر جانی، ویرجی نام داشت و اهل تگزاس غربی بود.
نکات برجسته از زندگی جانی ماس
- یکی از استراتژی های اصلی جانی در رقابت های پوکر، نجات در مراحل اول بود. همین طور که بازی بیشتر جلو می رفت، استراتژی او تغییر می کرد و رقبایش را با خشونت (aggresion) و پات های بزرگتر (bigger pots) می آزمود.
- دویل برونسون یکی از همبازی های ماس بود و معتقد است جانی در کنار پاگی پیرسون، سیلور رابرتس و چیپ ریز بهترین بازیکنان تاریخ پوکر هستند. برونسون می گوید ماس بدون شک بهترین پوکرباز زمانه خود بود و اگر او بخواهد کسی را به عنوان استاد و راهنما در این حوزه معرفی کند، قطعا نام او جانی ماس است.
- دان جنکینز یک کتاب بیوگرافی جالب در مورد جانی ماس به رشته تحریر درآورده و نام آن «قهرمان قهرمانان» است.
- جالب است بدانید، میز پوکر تنها جایی نبود که ماس از نبوغش استفاده می کرد. او در بولینگ و گلف هم بارها توانایی هایش را نشان داد.
Pingback: بیوگرافی پوکربازان معروف: آماریو اسلیم؛ پوکرباز دست به قلم! – بخت