آیا باید به بازی با دیوانه ها ادامه دهید یا سراغ میز پوکر دیگری بروید؟

سلسله مطالب آموزش پوکر مجله بخت و اقبال: روانشناسی پوکر، ریاضیات پوکر و آمار و احتمال در پوکر

این یادداشت به قلم رابرت وولی نوشته شده و مبحث رویارویی یا عدم رویارویی با دیوانه ها پای میز پوکر را مدنظر قرار داده است. گفتنی است دیوانه ها، بازیکنانی به شدت شل و تهاجمی هستند که غالبا شرط می‌بندند و شرط حریف را افزایش می‌ دهند و اغلب این کار را در موقعیت‌هایی انجام می ‌دهند که انجام آن استراتژی خوبی محسوب نمی ‌شود.

اخیرا مجله Card Player را می خواندم که به یادداشت های جالبی از دو ستون نویس رسیدم و به نظرم بررسی آن ارزشمند به نظر رسید. اِد میلر جمله «نوسان دوست شما است» را به عنوان تیتر انتخاب کرده بود. او اقدام به انتقاد از بازیکنانی کرده بود که سعی در کاهش نوسان (شاخص آماری از نحوه تفاوت نتایج واقعی با نتایج مورد انتظار) در بازی هایشان دارند، چون با فرض اینکه مهارت شما از رقیب بیشتر است، انجام چنین کاری سبب کاهش سود هم می شود:

نوسان جایی است که تفاوت ایجاد می شود. تقریبا همیشه، اگر نوسان را از بازی خود حذف کنید، برتری خود را حذف کرده اید. در هولدم نامحدود، استراتژی خود را به منظور کاهش نوسان، تغییر ندهید. در این شرایط، به احتمال زیاد سود خود را هم به اندازه قابل توجهی پایین می آورید. تعجبی ندارد که برخی از موفق ترین بازیکنان پوکر به عنوان بی پروا شناخته می شوند.

چند صفحه بعد هم یادداشتی از اَلن شونمیکر با تیتر «چرا نمی توانید در پوکر نرخ پایین بقیه را شکست دهید؟» دیده می شد. چون این قسمتی از یادداشت های دنباله دار است، تیتر یادداشت محتوای آن را به خوبی بروز نمی دهد. ایده اصلی شونمیکر این است که از حضور در بازی هایی که دیوانه ها در آن بازی می کنند، اجتناب کنید. حتی اگر پات های بزرگی در کار باشد، این ها بازی های مناسبی نیستند، چون حضور دیوانه ها برتری مهارتی شما را کاهش می دهد.

تناقض را بین دو ایده بالا می بینید؟ بازی با دیوانه ها بی شک با نوسان بالایی همراه است و در نتیجه، براساس نظر میلر باید از چنین بازی های استقبال کرد در حالی که شونمیکر اعتقاد دارد باید سراغ میزهای دیگری بروید. حق با کدام یکی است؟ واقعیت این است که هر دو تا اندازه ای حق دارند.

بیایید دیوانه وارترین بازی ممکن را تصور کنیم. تک تک 9 رقیب شما در همه دست ها در پیش فلاپ آل-این می کنند. شما تنها بازیکن با اندکی مقاومت هستید که براساس قدرت کارت هایتان در خصوص پیوستن به آل-این جمعی تصمیم می گیرید. استراتژی شما چه باید باشد؟

پاسخ معمول این است که از نرمالِ خود سفت تر بازی کنید. این باعث کاهش نوسان شما خواهد شد، چون هر چه با دست های اعلای بیشتری وارد بازی شوید، سهم شانس (ارزش مورد انتظار دست یک بازیکن از لحاظ ریاضی در یک دست پوکر، که از طریق ضرب میزان پول موجود در پات در احتمال برد بازیکن محاسبه می‌ شود) شما بالاتر خواهد بود. با این حال، چنین رویکردی، سودتان را بیشتر نمی کند، چون الان در مقایسه با میانگین ساعتی خود، دست های خیلی کمی بازی می کنید.

از سوی دیگر، اگر وارد آل-این دسته جمعی شوید و در هر دست تمام استک خود را وسط بگذارید، هیچ گونه برتری نسبت به آن ها ندارید، چون طیف کارت هایی که با آن ها شرط می کنید، دقیقا با بقیه یکی است. نتیجه این است که تمام بازیکنان تنها چیپ هایشان را باهم تبادل می کنند و همه به تدریج پولشان را تقدیم رِیک (درآمد کازینو) می کنند.

به نظر می رسد بهترین استراتژی در این سناریوی فرضی، بازی کردن با 35 درصد از بهترین دست های اولیه‌تان باشد. طیفی که خیلی بزرگ تر از میزان طیف در بازی های سودمند نرمال است. در نتیجه، سهم شانس میانگین شما در هر دستی که بازی می کنید تقریبا 14 درصد است در حالی که این عدد برای رقبا 9.5 درصد به حساب می رود.

به این معنا است که خیلی خواهید باخت. نوسان بسیار بسیار بالایی برابرتان قرار دارد، ولی در بلندمدت، قدرت دست های اولیه شما سبب می شود چیپ های دوستان دیوانه اطرافتان، به سمت شما سرازیر شود. در تئوری، اگر سرمایه لازم برای تحمل نوسان بازی را داشته باشید، باید از بازی پای میز دیوانه ها استقبال کنید.

شونمیکر هم به دلایلی بیشتر براساس روانشناسی و نه ریاضی، درست می گوید. نشستن پای میزی با حضور یک یا چند دیوانه، وضعیت را به شکلی تحت تاثیر قرار می دهد که بسیاری از بازیکنان نمی توانند به خوبی مدیریتش کنند.

این هم ناشی از واریانس (نوسان) بالا است. در حالی که نوسان بالا ممکن است از لحاظ ریاضی، درآمد ساعتی میانگین شما در بلند مدت را بیشتر کند، نتیجه‌تان در یک جلسه احتمالا افتضاح خواهد بود. باید آماده از دست دادن شروط بزرگ بسیاری باشید و همچنان با فرم ایده آل به بازی ادامه دهید. مقاومت در برابر سردرگمی ذهنی بعد از این همه باخت تقریبا برای همه سخت است. اگر خونسردی خود را از دست دهید، برتری مهارتی خود را هم محو شده خواهید دید و در نهایت از لحاظ مالی و روانی، ضربه می خورید.

شونمیکر همچنین خاطرنشان می کند برای برخی بازیکنان عدم وجود برخی ابزار مورد نیازشان، بسیار ناامید کننده است. ابزارهایی همانند بلوف زنی (چون نمی توانید برابر دیوانه ها بلوف بزنید)، دست خوانی (نمی توانید دست دیوانه ها را بخوانید) و غیره استفاده کنید. اگر تجربه ای در خصوص استراتژی دفاعی و واکنشی، که دیوانه ها مجبورتان می کنند سراغشان بروید، بی تجربه اید، احتمالا سرخورده و معذب خواهید شد. هیچ کس در چنین شرایطی خوب بازی نمی کند.

خب، چه نتیجه نهایی می توان گرفت؟ آیا باید به بازی با دیوانه ها ادامه دهید یا سراغ میز پوکر دیگری بروید؟ همانند بسیاری از سوالات پوکر، بستگی دارد. بستگی به سرمایه شما، ثبات روانی و تغییرات لازم استراتژیک از سوی شما دارد.

همچنین چگونگی مواجهه دیگر بازیکنان با دیوانه ها هم مهم است. اگر دچار سردرگمی شده و آن ها هم دیوانه وار بازی می کنند، درصد نوسان بازی بالاتر هم می رود. می تواند به نفع شما باشد. با این حال، این بی نظمی ممکن است به ضررتان تمام شده و شما را با خود به پایین هم بکشاند. من شخصا در بازی با دیوانه ها، خوب عمل کرده ام. دنبال آن ها نیستم، چون انرژی مضاعفی از شما می گیرند، ولی از آن ها فرار هم نمی کنم. تنها خود شما هستید که می توانید براساس وضعیت روانی، سرمایه و دیگر فاکتورها تصمیم بگیرید پای میز بمانید یا آنجا را ترک کنید. خوب تصمیم بگیرید.

مطالب مرتبط: