Svg%3E

وابستگی (تعهد) به پات در پوکر چیست؟

سلسله مطالبآموزش پوکرمجله بخت و اقبال:ریاضیات پوکروروانشناسی پوکر و استراتژی پوکر

به قلم نیل گیبسون – «باید کال می کردم…به پات وابسته / متعهد بودم.»

یکی از رایج ترین توجیهات بازیکنان بعد از اتخاذ تصمیمات نه چندان جالب در پوکر این است که ادعا می کنند به پات وابسته بودند که البته این طور نبوده است. وابستگی یا تعهد به پات (Being Pot Commited) مفهومی است که خیلی ها تصور می کنند درک می کنند، ولی گاهی اوقات در موردش اشتباه می کنند و آن را به اشتباه به کار می برند. با این حال، از جمله موارد ارزشمند برای یادگیری در پوکر است؛ مخصوصا وقتی بازی هایی با شرط بزرگ چون هولدم نامحدود و اوماهای محدود به پات بازی می کنید، خیلی به دردتان می خورد.

نقطه بی بازگشت

به طور کلی، وابستگی به پات در پوکر به معنای رسیدن به نقطه ای در بازی است که فولد کردن مقابل هر شرط یا افزایشی، تصمیم غلط به حساب می رود. این مساله براساس ضریب پات و اینکه این ضریب در مقایسه با شانستان برای برد دست چه وضعیتی پیدا می کند، تعیین می شود.

دقیقا چیز یکسانی نیست، ولی وابستگی به پات گاهی اوقات به «نقطه بی بازگشت» تشبیه می شود که در موقعیت های غیر پوکر هم ممکن است رخ دهد. به شرایطی که ممکن است وضعیت صلح بین دو طرف را از بین ببرد، فکر کنید. مثلا وقتی ژولیوس سزار ارتشش را به سمت جنوب رم برد و از رود روبیکون گذشت، اقدامش پیامی واضح برای شروع جنگ بود و اصطلاح عبور از روبیکون بعدها به همین معنی در زبان عامه مورد استفاده قرار گرفت.

استراتژیست های نظامی خیلی زیاد در مورد مثال روبیکون صحبت کرده و ذهنیت پشت آن را تحلیل کرده اند. مثلا اعلام کرده اند تعهد به چنین عملی سبب کاهش گزینه های حرکت رو به جلو شده و حتی شامل اجتناب کامل از اختلاف هم می شود. یکی از عواقب چنین طرز تفکری می تواند توجیهات پشتیبانی تصمیم بعد از اتفاق (همان عبور از روبیکون یا یک نقطه بی بازگشت) باشد تا دیگر گزینه های احتمالی به دلیل تعهد اعلام شده، تماما نادیده گرفته شود.

در پوکر گاهی اوقات بازیکنان خود را در وابسته/ متعهد به پات می دانند تا بازیشان در تمام خیابان های پوکر را توجیه کنند در حالی که اصلا چنین چیزی نیست. قرار دادن چیپ ها در پات در خیابان های اولیه سبب می شود فولد کردن کارت ها و پذیرش شکست سخت شود. از این رو، هر شرط، افزایش یا کال که صورت می دهند توجیهی برای وابستگی در راه نبرد به منظور بردن پات تا آخر می شود؛ حتی اگر رقیبشان ارتش قدرتمندی مقابلشان چیده باشد.

با این حال، همانند استراتژی جنگ، اینکه به دنبال خلق موقعیت هایی باشید که گزینه های در دسترستان را کم کند، عاقلانه نیست. بازیکنان تورنمنت ها ترجیح می دهند استک بزرگی بسازند، چون موقع حضور در دست ها انعطاف پذیری بالایی به آن ها می دهد در حالی بازیکنان دارای استک کوچک گزینه های کمتری به خود می بینند. همین مساله در خصوص بازی های نقدی هم صادق است. آنجا هم بازیکنان استک بزرگ خلاقیت بیشتری نسبت به بقیه نشان می دهند. از این رو، هیچ کس نباید بخواهد همواره وابسته به پات بازی کند مگر اینکه شرایط خوبی فراهم شود؛ مثلا وقتی دست خوبی دارید که به نظر بهتر از رقیب است یا وقتی ضریب پاتی دارید که تعهد به پات را توجیه می کند.

Svg%3E

یک مساله ریاضی که در آن همه گزینه ها به جز یکی حذف شده اند

به عنوان یک مثال اغراق شده، فرض کنیم شما دست خیلی خوبی را در میز پُر (9 نفره) در تورنمنت هولدم نامحدودی که شروط اجباری 400 به 800 و اَنتی (مبلغ پرداختی اجباری برخی تورنمنت ها) 100 است، می بازید و فقط 1000 چیپ برایتان باقی می ماند. بدتر اینکه در دست بعدی در شرط بزرگ باید بازی کنید و بعد از پرداخت اَنتی و شرط بزرگ، تنها 100 چیپ برایتان باقی می ماند. در ادامه بازیکنی از موقعیت میانی افزایش می دهد و همه قبل از شما فولد می کنند. نوبت شما است که کارت های زیر را در اختیار دارید:

Svg%3E

این مثال واضحی از وابستگی به پات است. شروط اجباری و اَنتی ها مجموعا 2100 تا می شود و بعد از افزایش رقیب، شما تنها 100 چیپ برای کال کردن دارید که در نتیجه میزان استک فعال بین شما 2 نفر را 100 تا می کند. به این معنا است که برای بردن پات 2200 تایی، 100 تا باید خرج کنید که ضریب پات را برایتان 22 به یک می کند.

حتی اگر رقیب جفت آس هم داشته باشد و براساس محاسبات، 88.3 درصد شانس بردتان را داشته باشد، همچنان میانگینی بیشتر از 7 به یک می ماند. به بیان دیگر و از لحاظ ریاضی، فارغ از هر کارتی که رقیب داشته باشد، شما هزینه مناسبی برای کال کردن می پردازید. اینجا شما براساس تعریف، وابسته / متعهد به پات هستید.

البته ملزم به کال نیستید. همچنان گزینه فولد را دارید حتی اگر بازیابی شما را سخت تر هم بکند. با این حال، چون واقعا تعهد مناسبی به پات دارید، بهتر است کال کنید.

مثالی ساده و البته نادر است. خیلی از اوقات تصمیمات شما به این راحتی گرفته نمی شود، ولی درک چگونگی محاسبه ضریب پات و تعیین صحیح یا عدم صحیح بودن گذاشتن چیپ ها در از لحاظ ریاضی می تواند کمک بسیاری به شما بکند.

چیپ گذاشتن در پات در مقایسه با وابسته به پات بودن

حتما دقت کنید که وابستگی به پات مربوط به ضریب پات و مقایسه آن با شانس برد شما بوده و ربطی به میزان استکی که در پات قرار داده اید، ندارد. در مثال بالا، شما به خاطر اینکه در شروع بازی 900 چیپ در آن گذاشته اید و تنها 100 چیپ دارید، وابسته به پات نیستید؛ بلکه به دلیل ضریب پات و شانس بردی که دارید، وابسته به پات شناخته می شوید.

از جمله اشتباهات رایج این است که بازیکنان فکر می کنند به دلیل قرار داشتن حجم قابل توجهی از استک در پات، آن ها وابسته به پات هستند. این دو موقعیت معمولا باهم مصادف می شوند، ولی نباید فکر کنید چون قبلا چیپ های زیادی در پات گذاشته اید، مجبورید بقیه چیپ هایتان را هم وسط بگذارید.

به عنوان مثالی دیگر، فرض کنیم من به شکلی بی پروا دستی را بازی می کنم و تا ریور همه شرط های رقیب را کال می کنم، چون دیوانه وار به دنبال تکمیل دست قرعه استریت خود هستم. دست را با در اختیار داشتن 1000 چیپ و کارت های زیر شروع می کنم:

Svg%3E

افزایش رقیب را تا 200 چیپ کال می کنم. فلاپ رو می شود:

Svg%3E

و شرط دیگری را به مبلغ 300 چیپ کال می کنم. کارت ترن رو می شود:

Svg%3E

رقیب 400 چیپ شرط می کند و من دوباره کال می کنم تا تنها 100 چیپ برایم بماند. نوبت رو شدن کارت آخر است:

Svg%3E

رقیب یک بار دیگر شرط می کند و من باید آل-این کنم.

دست را به شکلی افتضاح بازی کرده ام و در تعقیب آن دست قرعه استریت، 900 چیپ وسط گذاشته ام، ولی کال کردن با 100 چیپ آخر بدتر هم خواهد بود. به خاطر همه این تعداد چیپی که در پات گذاشته ام، وابسته به پات نیستم. اگر شانس برد دست از سوی من چیزی حدود 20 به یک بود، می توانستم بگویم وابسته به پات هستم. الان هم هیچ چیز غیر از کال بالای 5 ندارم!

گاهی اوقات درست است که وابسته به پات باشیم. مثلا در تورنمنتی که استک کوچکی داریم و بالاخره دست اعلایی چون A-A یا K-K نصیبمان می شود. اینجا است که می خواهیم همه چیپ هایمان را وسط بگذاریم تا استکمان را زودتر بزرگ کنیم. با این حال، به طور کلی، مگر اینکه بدانید با دستی که دارید ضریب پات مناسبی دریافت می کنید، وابسته به پات بودن بهترین گزینه نیست. باید گزینه فولد را هم مدنظر داشته باشید مخصوصا در تورنمنتی که انجام آن سبب ادامه مسیر برایتان می شود.

مطلب مرتبط:

مهندس صنایع، علاقمند به بازی به خصوص بازی های ورق، نویسنده آزاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *