سلسله مطالبآموزش پوکرمجله بخت و اقبال:ریاضیات پوکروروانشناسی پوکرواستراتژی پوکر
به قلم متیو پیت – بازیکنان پوکر امروزه به طور کلی، تهاجمی تر از چند سال پیش بازی می کنند و بسیاری از پات ها در بازی های نقدی و حضوری به شرط سوم (شرطی که افزایش بازیکن اول را دوباره بالا می برد) می رود. شرط های سوم معمولا بزرگ تر از پات هستند؛ پاتی که قبل از آن تنها یک افزایش و یک کال به خود دیده است. به همین دلیل، اشتباهات مربوط به شرط سوم برای بازیکنی که آن ها را مرتکب می شود، گران تر تمام می شود.
یکی از بزرگترین اشتباهاتی که بازیکنان در شرط سوم مرتکب می شوند، کال کردن بی پروای شرط ها خارج از موقعیت (بازی قبل از سایر بازیکنان) بعد از پست شرط اولیه از سوی آن ها است. انگار نمی توانند از خیر کارت هایی که رویشان سرمایه گذاری اولیه انجام داده اند، بگذرند.
حقیقت این است که بسیاری از بازیکنان در طیف های بسیار سفت تری از آنچه خیلی دوست دارند باور کنند، شرط سوم پست می کنند. برای همین است که خیلی از دست هایی که افزایش اولیه با آن ها می دهید، بعد از مواجهه با شرط سوم دیگر ارزش بازی خود را از دست می دهند مخصوصا اگر تعداد چیپ های زیادی وسط گذاشته باشید.
به عنوان مثال، فرض کنیم شما شرط بندی را از موقعیت میانی آغاز می کنید و بازیکن باتن به شرط سوم می رساند. خیلی ها بلافاصله بعد از رسیدن نوبت به آن ها، کال می کنند چون فکر می کنند ضریب پات (نسبت مقدار پولِ موجود در پات به مقدار پولِ مورد نیاز برای کال شرط جاری. اگر در صندوق ۱۰۰ دلار باشد و مبلغ مورد نیاز برای کال کردن۲۰ دلار باشد، ضریب پاتی که دریافت می کنید ۵ به ۱ است) به نفع آن ها است یا اینکه بازیکن باتن می خواهد فریبشان بزند.
اینکه فکر کنید تمام بازیکنانی که، مخصوصا از موقعیت، شرط سوم پست می کنند، این کار را با طیف گسترده ای انجام می دهند، اشتباه است. اصلا این طور نیست. البته هستند بازیکنانی که طیف گسترده ای از دست ها را به طور معمول به شرط سوم برسانند، ولی تا زمانی که دلیل معقول برای زدن برچسب دیوانه روی پیشانی کسی ندارید، فرضتان باید این باشد که براساس قدرت دست و با طیف سفت، شرط می کند.
به این معنا است که باید هر دستی که نمی توانیم براساس قدرت دست، به شرط چهارم برسانیم، فولد کنیم که تعداد آن ها خیلی کمتر از آن چیزی است که فکرش را می کنید. سهم شانس (ارزش مورد انتظار دست یک بازیکن از لحاظ ریاضی در یک دست پوکر، که از طریق ضرب میزان پول موجود در پات در احتمال برد بازیکن محاسبه می شود) ما با دستی به قدرت 10-10 مقابل طیف رقیبی که شرط سوم پست می کند، بدتر از چیزی است که فکرش را بکنید. حتی اگر رقیب با Q-J هم وارد بازی شود، موقعیتی 50-50 به خود می بینیم. همچنین اگر با طیفی که شامل 10-10 و بهتر یا A-J غیرهمخال و بهتر افزایش مجدد داده اند، جفت 10 ما با سهم شانس تقریبی 43.8 درصد، قدرت چندانی نخواهد داشت.
اگر به فولد کردن جفت 10 در خارجِ موقعیت در مواجهه با شرط سوم فکر می کنیم، پس باید به کال کردن با جفت های پایین تر (2-2 تا 9-9) هم تامل مجدد داشته باشیم. با دانستن اینکه ادامه دادن با این دست ها در پس فلاپ و خارج از موقعیت سخت خواهد بود، احتمالا باید به خداحافظی با آن ها هم در مواجهه با شرط سوم فکر کنیم. البته در مواجهه با برخی بازیکنان می توانید شرط سوم را کال کنید، ولی اگر می خواهید چیپ هایتان را مرتب از دست ندهید (و اگر بیشتر در پوکر نرخ پایین بازی می کنید)، پس می توانید مطمئن باشید با کال کردن همیشگی شرط های سوم از خارجِ موقعیت، نتیجه بدتری خواهید دید. اگر تصمیم به کال بگیرید، بیشتر اوقات با رو شدن شاه، آس یا بی بی در فلاپ، چک-فولد خواهید کرد و حتی اگر یکی از این کارت های ترسناک (کارت مشترکی که دست رقیب را بهتر کرده یا دست قرعه اش را کامل کرده باشد) هم رو نشود، رقیب با برتری موقعیتی، کار را برایتان بسیار سخت خواهد کرد.
مطالب مرتبط:
دیدگاهتان را بنویسید