مقایسه «دست خوانی» با «حدسِ دست» در پوکر

سلسله مطالب آموزش پوکر مجله بخت و اقبال: انواع استراتژی پوکر – انواع تاکتیک پوکر – بازی خوانی در پوکر

اگر در بازی های نقدی یا تورنمنتی با حضور رقبایی با شیوه های بازی مختلف حضور پیدا کنید، پوکر می تواند بازی چالش برانگیزی باشد؛ این بازیکنان ممکن است هر گونه تصمیم گیری تصادفی در بازیشان دخالت دهند. با این حال، حداقل در بازی های نرخ پایین هولدم تورنمنتی، لازم نیست حتما بدانید رقیب چه دست هایی ممکن است در اختیار داشته باشد و بهتر است به جای آن حدس بزنید رقیب احتمال داشتن چه دست هایی را دارد.

آیا دستی دارند که می توان با آن ناتس (بهترین دست ممکن) ساخت یا برای استک ها بازی می کنند؟ آیا دست ارزشمند آسیب پذیری دارند یا دستشان برای حضور در شوداون، مناسب است؟ یا اینکه کاملا بلوف می زنند.

این دسته بندی ها بسیار مهم تر از مشخص کردن دقیق کارت های رقبا است. وقتی هم که حضوری بازی می کنید و مخصوصا قبل از جمع آوری نشانه ها، این مساله اهمیت بیشتری پیدا می کند. بیایید نمونه ای از دست خوانی دسته ای برابر رقیبی تازه را در این باره از بازی های تورنمنتی نرخ پایین بررسی کنیم.

شروط اجباری شامل 100 و 200 هستند و بازیکنی سفت از موقعیت اولیه به 600 افزایش می دهد. بازیکنی تازه وارد در دور میز و تورنمنت، از باتن کال می کند و چند نفر قبل از ما که در شرط بزرگ نشسته ایم، فولد می کنند. کارت های زیر در اختیار ماست:

از اینکه آخرین نفر بازی می کنیم، خوشحالیم و کال می کنیم. استک فعال 10 هزار تا است که فلاپ به شرح زیر رو می شود:

در برابر افزایش دهنده اول که از شرط ادامه صرف نظر می کند، چک می دهیم. در ادامه، بازیکن تازه وارد در پات 2100 تایی، از باتن به 800 تا افزایش می دهد. ما فلت کال (تنها بسنده کردن به کال در موقعیتی که یک رِیز هم می‌تواند مورد انتظار باشد) می کنیم، چون دستمان برای افزایش زیادی ضعیف است. افزایش دهنده اول فولد می کند تا به کارت ترن برسیم:

این کارت به امکان ساخت دست قرعه فلاش را فراهم و به ما دست قرعه استریت می دهد. اگر چه با وجود T-J هم دست قرعه کامل می شود، دست ما از حیث سهم شانس (ارزش مورد انتظار دست یک بازیکن از لحاظ ریاضی در یک دست پوکر، که از طریق ضرب میزان پول موجود در پات در احتمال برد بازیکن محاسبه می ‌شود) و ضریب پات (نسبت مقدار پولِ موجود در پات، به مقدار پولِ مورد نیاز برای کال شرط جاری) چندان قدرتمند نیست. فقط به اندازه ای قدرت گرفته ایم که بتوانیم شرطی در حد کمتر از نصف پات را کال کنیم. خوشبختانه بعد از اینکه چک می دهیم، رقیب هم چک می دهد. کارت ریور رو می شود تا مشخص شود دست فلاش ما ساخته نخواهد شد:

فهرست موضوعات

1. چه دست هایی می توانیم داشته باشیم؟

2. استدلال کنید و بعد برنامه ریزی کنید

چه دست هایی می توانیم داشته باشیم؟

وقتی سعی می کنید دست مشخصی به رقیب اطلاق کنید، کاری می کنید که دوست دارم آن را «حدسِ دست» بخوانم. شاید حدستان زیاد دور از باور نباشد، ولی همچنان طوری نیست که بخواهید وقت با ارزش خود را در وسط دست پشت میز، به این شکل بگذارنید. در مقابل «دست خوانی» پروسه ای منظم و قابل اتکا است که کاملا از «حدس دست» متفاوت است.

در حدس زدن، شما تلاش می کنید به شکلی نامشخص، براساس اطلاعاتی که دارید بفهمید رقیب ممکن است چه دست هایی داشته باشد یا نداشته باشد. در پیش فلاپ، شرط سوم پست نکرد؟ شاید جفت آس دارد. شاید A-9 داشته باشد. نه، اگر این طور بود در ترن، شرط می کرد. این نوع حدس زنی رایج است، بله، ولی در این شرایط، به جای اینکه تمام فرمول را در ماشین حساب وارد کنید، محاسبات را به صورت تکی، وارد می کنید.

وقتی دست خوانی می کنیم، می توانیم به یک رخداد مشخص نگاه کنیم، مثلا در مورد مثال بالا، می توان چندین گروه از دست ها را کاملا حذف کرد که شامل دست های ارزشمند در ترن هم بودند. چیدمان نهایی به شکل زیر است:

بعد از چک دادن در ترن، تنها دلیلی که می تواند نشان دهد رقیب دست ارزشمندی دارد، ارتقا در ریور است که شاید شامل دست هایی مثل 3-3، A-4 یا 5-3 همخال باشد. این ها دست های نادری است. به منظور دست خوانی، نتیجه می گیریم دست ارزشمندی دارد.

بلوف چه می شود؟ خب، ما جفت بالا بدون کیکر (کارت بالا) داریم. پس اگر آن دست های غیر ارزشمند در طیف رقیب باشد، می توانیم چک دهیم و بلوف رقیب را به تله بیندازیم. این به دو معنا است: نیاز دارد بلوف بزند یا تمایل دارد بلوف بزند.

دستی مثل A-8 شاید اگر در اختیار یک آماتور باشد، ارزشمند تلقی شود، در حالی که چنین دست هایی احتمالا در شوداون به چیزی نمی زسند. همچین، دست هایی مثل J-10 یا 10-8 که نیاز به بلوف دارند، شاید تمایلی هم در رقیب ایجاد نکند. این دست ها شانس بلوف در ترن را رد کردند. باید متوجه شوند در ریور نیاز به بلوف دارند، ولی در خصوصش هم کاری بکنند.

در حالی که J-10 و 10-8، دست هایی هستند که دقیقا می توان انتظار شرط شدنشان را در فلاپ، چک شدنشان را ترن و شرط شدنشان را در ریور به عنوان بلوف داشت، این ها احتمالا تنها دست های خالی برای انجام این کار به شمار می روند. در خیلی از اوقات، بلوف زن هایی که در فلاپ بلوف زده اند، در ادامه تسلیم می شوند و تسلیم می مانند.

استدلال کنید و بعد برنامه ریزی کنید

اینجا به دسته بندی دست های شوداون می رسیم. به نظر می رسد رقیب دستی بدتر از جفت 9 دارد که می تواند دستی با آس بالا را شکست دهد. شاید در ترن، جفت 5 ساخته است. شاید در فلاپ، با جفت 7 شرط کرده است. شاید جفت 8 دارد. اصلا لازم نیست دقیقا بدانیم.

می دانیم با این دست ها وارد شرط بندی نمی شود، چون این دست ها بیشتر به درد چک کردن و رسیدن به شوداون به این صورت می خورند. چون برتری خوبی برابر این دست ها داریم، باید با جفت بالایمان، شرط کنیم.

در نتیجه، نقشه مشخص می شود. در این دست در پات 3700 تایی، 2200 تا شرط کردیم. باتن کال کرد و بعد از دیدن دست قدرتمندمان، فولد کرد.

نکته مهم اینجا این است که لازم نبود دست دقیق رقیب را بدانیم و اینکه نداستن چنین موضوعی نباید فلجمان کند. شاید شرط ما در ریور را با A-Q کال کرد و تصور کرد J-10 داریم. شاید با K-7 کال کرد. مهم نیست. اگر افزایش می داد، می توانستیم به منطق خود که جفت 3 یا جفت آس دارد، برگردیم. با این حال، وقتی با دست بدتر در ریور کال کرد، می توانیم به خود اطمینان دهیم منطق مورد استفاده‌مان در ترن، صحیح بوده است.

مطالب مکمل: