سلسله مطالب آموزش پوکر مجله بخت و اقبال: استراتژی پوکر و روانشناسی پوکر
معمولا از سوی حرفه ای ها و مربیان پوکر توصیه می شوید به جای در نظر گرفتن یک دست مشخص برای رقیب، طیف دست برای او در نظر بگیرید. گاهی اوقات هم با وجود اینکه خبر داشتن از دست های واقعی برایمان اهمیت دارند، می بینیم باز هم از طیف صحبت می شود.
مثلا در اکثر گزارش های زنده پوکر، گزارشگران با وجود مشخص بودن دقیق دست بازیکنان، همچنان در خصوص طیف دست های محتمل بازیکن صحبت می کنند! چرا؟ چون با استفاده از طیف دست ها به جای یک دست مشخص، گزارشگر می تواند راحت تر نوع تفکر بازیکن و تصمیمات بعدی اش را توصیف کند. به این صورت، می توان بسیار معنادارتر از پرداختن صرف به نتیجه، در خصوص استراتژی صحبت کرد و پیاده سازی آن در بازی هم بسیار سودمند است که در ادامه یادداشت به چگونگی آن خواهیم پرداخت.
قدم اول: رقبا را بشناسید
تصمیم گیری براساس طیف با شناخت شیوه بازی و تمایلات رقیب طبق تاریخچه ای که قبلا از او سراغ دارید، انجام می شود. گاهی اوقات هیچ ایده ای در مورد رقیب نداریم، ولی اکثر اوقات پیش می آید که تنها براساس چند دست بازی می توانیم برخی تمایلات شخصیتی و ویژگی های بازی او را مشخص کنیم.
رایج ترین ویژگی های مورد استفاده در این دسته بندی ها شامل شُل و سفت (در اشاره به تعداد دست های میانگینی که بازی می کند) و منفعل و تهاجمی (در اشاره به چگونگی بازی بازیکن در آن دست ها) است. این دو دسته بندی، 4 گروه مختلف از بازیکنان به شرح زیر ایجاد می کند:
- سفت-منفعل (tight-passive): دست های کمی بازی می کند و بیشتر مشغول چک دادن و کال کردن است
- سفت-تهاجمی (tight-aggressive): دست های کمی بازی می کند و بیشتر مشغول افزایش دادن و شرط کردن است
- شل-تهاجمی (loose-aggressive): دست های زیادی بازی می کند و بیشتر مشغول افزایش دادن و شرط کردن است
- شل-منفعل (loose-passive): دست های زیادی بازی می کند و بیشتر مشغول چک دادن و کال کردن است
زیرگروه ها و ورژن های مختلفی برای گروه های بالا هم وجود دارد (برخی بازیکنان سفت-تهاجمی دست های بیشتری نسبت به بقیه بازی می کنند یا برخی بازیکنان شل-تهاجمی کمتر از بقیه افزایش می دهند و شرط می کنند) و گاهی اوقات در آن ها ادغام و همپوشانی (اورلَپ) هم صورت می گیرد. با این حال، برای رسیدن به تصمیم گیری/ تفکر براساس طیف، شناخت گروه اصلی هر بازیکن بسیار سودمند خواهد بود.
چطور مقابل بازیکنان بلوف ناپذیر پوکر را تشخیص داده و شکست دهیم؟
چطور بازیکنان شل-منفعلِ پوکر را شکست دهیم؟
چطور در پوکر، بازی بازیکنان ناشناس را رمزگشایی کنیم؟
شما جزو کدام دسته از بازیکنان پوکر هستید؟
مشخص کردن طیف دست ها
فرض کنیم تیپ شخصیتی بازیکنی را به عنوان سفت-منفعل یا به اصطلاح صخره تعیین کرده اید. چنین بازیکنی به ندرت داوطلبانه مبلغی در پات می گذارد و اکثر دست ها را فولد می کند. او در طی چندین دور کامل پوکر (اوربیت) تنها یک آس-شاه رو کرده است. در صورتی که مجبور باشید در هدز-آپ (تک به تک) مقابلش قرار گیرید، همین تک دست رو شده می تواند برای تعیین طیف دستش، بسیار کمکتان کند.
فرض کنیم در یکی از دست ها، این بازیکن از موقعیتی اولیه افزایش می دهد و شما بعد از دیدن کارت های زیر، اقدام به کال از باتن می کنید:
شروط اجباری از بازی کنار می کشند و با رو شدن فلاپ، رقیب شرطی به اندازه دو سوم پات پست می کند:
تشخیص طیف دست ها معمولا براساس جمع آوری و استفاده از 3 نوع شواهد مختلف پروفایل ذهنی شما از رقیب (براساس آن چیزی که در دست های قبل مشخص کرده اید)، نوع شرط بندی و چیدمان میز انجام می شود. اینجا بازیکنی سفت-منفعل دارید که از موقعیتی اولیه شرط می کند (که برای او غیرمعمول است) و در ادامه در چیدمانی خشک (چیدمانی که بالقوه دست های قرعه چندانی نیست)، شرط ادامه قابل توجه پست می کند.
برای تعیین نسبتا دقیق طیف دست هایش، اطلاعات کافی در اختیار دارید. تمام این شواهد حاکی از در اختیار داشتن معدود دست های خیلی قدرتمند است. دست هایی که شامل دست های ساخته شده مشخص (از جمله جفت های بالا و A-Q) شده و خیلی از آن ها از جفت 8 شما جلوتر است.
راهنمای جامع چگونگی بازی با کارت های اول در تگزاس هولدم
پروفایل سازی، نوع شرط بندی و چیدمان میز
اجازه دهید فرض کنیم رقیبی باهوش دارید که تیپ شخصیتی سفت-تهاجمی دارد و از موقعیت کات آف (قبل از باتن) بازی می کند و شما در باتن نشسته اید. همه چیز از جمله شرط ادامه او و فلاپ براساس همان مثال بالا است. طیف دست های این بازیکن الان گسترده تر می شود تا شامل AK، AJ و AT بشود و در کنار AQ قرار گیرد. همچنین برخی جفت های متوسط در کنار جفت های اعلا هم وارد طیف می شوند و در نهایت برخی وصل شونده های همخال را هم لحاظ می کنیم.
با چنین بازیکنی، جفت 8 شما می تواند در برابر بسیاری از دست های او، بالاتر باشد و از این رو، شرط فلاپ را کال می کنید. در ادامه وقتی کارت ترن (که یک کارت پوچ به نظر می رسد)، رقیب چک می دهد:
ترکیب پروفایل ذهنی، نوع شرط بندی و چیدمان میز سبب می شود طیف دست رقیب را مشخص تر هم بکنید. برهمین اساس، جفت ها و دیگر دست های ساخته شده (دستی که برای کامل شدن به چیزی نیاز ندارد) را از طیف دست های او حذف می کنید تا AK، AJ و AT در کنار احتمالا JT، T9 و 98 همخال باقی بماند.
نصف پات شرط می کنید و او کال می کند. الان چه؟ در این شرایط، دست هایی همانند زیر، محتمل تر می نمایند:
و دیگر دست های وصل شونده، احتمالشان کمتر می شود.
لازم نیست طیف دست های رقیب را بزرگ تر کنید
شاید وسوسه شوید برخی دست ها همانند Q-x را به طیف رقیب برگردانید؛ در حالی که اکثر اوقات این حدس دوباره بیشتر از اینکه براساس بازیخوانی رقیب و اقداماتش باشد، براساس دست خودتان صورت می گیرد. در موردش فکر کنید. قبلا به این نتیجه رسیده اید که این رقیب با دستی مثل AQ یا دیگر دست های ساخته شده، در چیدمانی همانند زیر، شرط کرده و چک-کال نمی کند:
اینجا دیگر لازم نیست خود را ترغیب به رخدادِ بدترین سناریوها بکنید. احتمالا بیشترین مشکل بازیکنان تازه وارد در پس فلاپ هم همین جا است. با پیش رفتن در خیابان ها و جمع آوری اطلاعات بیشتر، طیف دست رقیب باید کوچک تر شود. بازیکنان مبتدی با تجربه کمی که از تصمیم گیری براساس طیف دست رقیب دارند، با رو شدن کارت های مشترک جدید (مخصوصا اگر به ضرر دست خود باشد) طیف رقیب را بزرگ تر کرده و اقدامات قبلی او را به فراموشی می سپارند.
به عنوان مثال، فرض کنیم بعد از چک-کال شرطِ ترنِ شما از سوی رقیب، آس گشنیز در ریور رو شود و او چک دهد. آیا احتمال اینکه دست A-x داشته باشد، الان بیشتر است؟ یا واقعا چیزی تغییر کرده است؟
قبل از رو شدن کارت ریور، تقریبا تمامی ترکیب های A-x را از طیف دست این رقیب سفت-تهاجمی، حذف کرده بودید که اگر بخواهیم دقیق تر صحبت کنیم، شامل دست های زیر می شد:
چک دادن او بعد از رو شدن آس، نباید چیزی را تغییر بدهد. او بازیکنی تهاجمی است و در نتیجه بعد از رو شدن آس و ساخت جفت، اصولا باید شرط کند. با این حال، او باهوش هم هست و ممکن است حتی با در اختیار داشتن آس هم چک-کال کند.
در برابر چنین بازیکنی، چک دادن با جفت 8 به نظر بازی مناسبی است، چون احتمالا بدون داشتن آس (یا چیزی بهتر از جفت 8 شما)، شرطی را کال نمی کند.
حرف پایانی
گاهی اوقات حتی بازیکنان بسیار خوب هم در ابتدای دست، برخی شواهد را از دست می دهند یا در پروفایل سازی رقیب دچار اشتباه می شوند؛ این سبب می شود دلیل مناسب برای تغییر قضاوت در ترن یا ریور یا حتی بزرگ تر کردن طیف دستی رقیب داشته باشند. گاهی اوقات همچنین بازیکنان ممکن است شیوه بازی غیرمعمولی چون بازی کُند (دست قوی را طوری بازی کردن که شبیه به دست ضعیف دیده شود. این کار برای فریب و به اشتباه انداختن حریفان انجام می شود) غیرقابل انتظار، چک-رِیز-بلوف غافلگیرکننده در ریور و غیره در پیش گیرند که چندان منطقی به نظر نیاید و طیف خوانی را پیچیده تر کند. با این حال، تصمیم گیری و اقدام براساس طیف دست های احتمالی رقیب، دید روشن تری نسبت به اقداماتتان در طول دست فراهم می کند. رقبا را به دست زیر نظر گرفته و آن ها را براساس اقداماتشان، در تیپ های شخصیتی مختلف قرار دهید. از این دانش خود برای پروفایل سازی و کوچک تر کردن طیف دست های احتمالی، در مواجهه با آن ها استفاده کنید تا در نهایت بتوانید بازی های قدرتمندی برابرشان به نمایش بگذارید.
مطالب مرتبط:
دیدگاهتان را بنویسید