سلسله مطالبآموزش پوکرمجله بخت و اقبال:روانشناسی پوکر
به قلم اندرو بروکوس – بسیاری از بازیکنان پوکر از اینکه مقابل بلوف فولد کرده باشند، متنفرند. نه تنها پات را از دست می دهید، بلکه لذت دیدن کارت های رقیب را هم پیدا نمی کنید. با حس آزاردهنده «شاید می تونستم پات رو ببرم»، باقی می مانید. از خود می پرسید مبادا بازیکن ضعیفی باشید که بقیه مقابلشان قلدری می کنند؟ یا حتی بدتر اینکه رقیب کارت هایش را نشان می دهد و مشخص می شود بلوف می زده و واقعا حس حماقت پیدا می کنید. نه تنها مورد قلدری واقع شدید، بلکه فریب هم خورده اید و رقیب آن سوی میز الان مشغول نمک پاشیدن روی زخمتان است. همزمان با جمع کردن چیپ ها می خندد و مطمئنید از نظر بقیه بازیکن ضعیفی تلقی می شوید و آن ها آماده اند پات ها را از شما بگیرند.
همین جا توقف کنید. بیشتر از 90 درصد این ها در ذهن شما رخ می دهد. بلوف زن شاید به زخمتان نمک بپاشد، ولی عصبی شدن شما احتمالا چیزی است که او می خواهد.
و بقیه بازیکنان دور میز؟ نیمی از آن ها احتمالا در موبایل هایشان غرق شده و اصلا بازی را دنبال نکرده اند. همچنین، هیچ کدام از آن ها کارت های شما را نمی بینند مگر اینکه با رو کردن کارت ها موقع فولد، اشتباه کرده باشید. از این رو، هیچ خبری از اینکه فولد بدی کرده اید یا نه، ندارند. احتمال اینکه اصلا در مورد شما فکر کنند، بسیار کم است. اینکه بخواهند به خاطر این دست، بازی متفاوت تری صورت دهند، حتی کمتر هم هست.
مورد بلوف واقع شدن هیچ وقت حس خوبی ندارد، ولی حقیقت این است که اجتناب ناپذیر است. شاید بازیکن پوکری وجود داشته باشد که هیچ وقت فریب بلوف رقیب را نخورده و فولد نکرده باشد، ولی شاید بتوان گفت او بزرگترین بازنده تاریخ پوکر است. اگر هیچ وقتی مقابل بلوفی فولد نکرده اید، پس احتمالا باید مبلغ بالایی برای شرط های غیربلوف، تقدیم رقبا کرده اید؛ مبلغی که احتمالا بیشتر از پولی است که با فولد کردن یک دست برنده باید می پرداختید.
حقیقت این است که خیلی از رقبا به اندازه ای که فکر می کنید، بلوف نمی زنند. همچنین بسیاری از رقبا، از جمله شما، بیشتر از چیزی که باید، کال می کنند. شاید در مواردی لازم باشد بیشتر از میزان ایده آل، فولد کنید، ولی به طور کلی کال کردن شرط های بزرگ بیشتر، ضعف بزرگی در بازیتان نیست که بخواهید نگرانش باشید.
مورد دیگری را هم باید بپذیرید: تنها به خاطر اینکه کسی مقابلتان بلوف زده به معنای این نیست که فولد کردنتان اشتباه بوده است.
وقتی تصمیم می گیرید شرط بزرگی را کال کنید، باید در مورد تمام دست های که رقیب ممکن است داشته باشد، فکر کنید. اگر نشانه ای نداشته باشید، ممکن نیست بدانید کدام دست را در اختیار دارد. تنها می توانید تصمیمات بازی تا به الان و شناختی که از بازیکن دارید را کنار هم گذاشته و محتمل ترین طیف های دست را برایش در نظر بگیرید.
البته گفتن این حرف از انجامش راحت تر است. شاید استادی در تحلیل براساس طیف، سال ها طول بکشد. مساله این است که شما تنها برابر 2 کارتی که رقیب می تواند داشته باشد، بازی نمی کنید و باید خود را مقابل تمام کارت های طیف او ببینید. از این رو، دیدن آن دو کارت در پایان بازی چیزی در مورد تصمیمی که گرفته اید تعیین نخواهد کرد.
اگر واقعا این مفهوم را درک کنید، می توانید تمام نقشه های رقیب برای عصبی کردنتان با نشان دادن بلوف را نقش برآب کنید. تمام چیزی که دارد نشان می دهد این است که: «می تونستم اینجا بلوف بزنم و این دفعه این کار رو کردم.»
با این حال، قبلا می دانستید ممکن است بلوف بزند. برای همین هم هست که لحظاتی تامل کرده و به کال کردن فکر کردید.
سخت گرفتن به خودتان برای اینکه با ناتس دوم مقابل ناتس، آل-این کرده اید، احمقانه است. شاید تصمیم درستی گرفته اید، ولی در مواجهه با تنها دستی قرار گرفته اید که بهتر از شما بوده است. بیشتر اوقات، این تمام چیزی است که بعد از فولد رخ داده و بلوف خورده اید. الان، وقتی رقبا مرا مورد بلوف قرار می دهند، احساس حماقت نمی کنم و نگران احمق به نظر رسیدن نیستم. در واقع، تا حدی هم از احترامم بابت بازیکنی که فکر می کند صرفا به خاطر یک دست از طیفی که ممکن بود داشته باشد، به تغییر در نحوه تصمیم گیری ام فکر می کنم، کم می شود.
مطلب مرتبط:
دیدگاهتان را بنویسید